به گزارش بانک و صنعت به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل پژوهشکده بیمه، تعرفه در نظام سلامت جایگاه ویژه ای دارد؛ به نحوی که کل گردش مالی نظام سلامت بر مبنای آن استوار است. لذا می توان گفت نظام تعرفه گذاری به عملکرد همه ارکان نظام سلامت وابسته است و تغییر آن، همه ابعاد را متاثر می کند. تعرفه ها ابزاری قدرتمند برای سیاستگذاران نظام سلامت به منظور تنظیم مشوق ها برای ارائه دهندگان و پرداخت کنندگان در راستای بهبود پاسخگویی در برابر کارآیی و کیفیت و اطمینان از شرایط برابر رقابت پرداخت کننده و ارائه دهنده فراهم می کنند. یکی از مهم ترین مشکلات و مباحث عنوان شده در نظام سلامت کشور، غیر منطقی بودن تعرفه ها و قیمت های برنامه ای می باشد که به نظر برخی به معنی تعیین تعرفه کمتر از براورد قیمت تمام شده خدمت ارائه شده است.
با توجه به اهمیت این موضوع، گزارش پژوهشی «اصلاح نظام تعرفه گذاری خدمات سلامت ایران»، توسط دکتر سجاد رامندی معاون فنی بیمه های اشخاص شرکت بیمه دی و با همکاری سیما کی خانی کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، محیا عباسی دانشجوی دکترای تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، مهدیه حیدری دانشجوی دکترای تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی و دکتر نسرین حضارمقدم عضو هیات علمی گروه پژوهشی بیمه های اشخاص پژوهشکده بیمه، تهیه و تنظیم شده است.
پژوهش حاضر به بررسی تجارب و روش های تعرفه گذاری خدمات سلامت در کشورهای جمهوری کره، آلمان، استرالیا و انگلستان پرداخته است تا با شناسایی چالش ها و مشکلات این کشورها در روش های تعرفه گذاری، از بهترین مدل های موجود در نظام سلامت کشور بهره ببرد.
بر اساس یافته های این پژوهش، قیمت کالاها و خدمات، محوری ترین موضوع نظریه های اقتصادی محسوب می شود. ویژگی های بنیادی بازار سلامت موجب آن شده است که نتوان به راحتی تعیین قیمت در این بازار را به نیروهای عرضه و تقاضا سپرد؛ بنابراین در هر چهار کشور بررسی شده، دولت ها به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در تعیین قیمت کالاها و خدمات مراقبت سلامت دخالت کرده و تحت عنوان قیمت گذاری و تعیین تعرفه، قیمت کالاها و خدمات سلامت را برای یک دوره زمانی تعیین می کنند. نتایج مطالعه مروری نشان داد وجود سازوکار شفاف، مناسب و مورد توافق تمام ذینفعان نظام سلامت جهت تعیین تعرفه خدمات تشخیصی و درمانی، تاثیر چشمگیری برکارکرد صحیح نظام سلامت و دستیابی به اهداف مورد نظر آن داشته است. وجود کمیتههایی متشکل از هر دو بعد ارائه دهنده و خریدار خدمت و قدرت دولت و وزارت بهداشت در قیمتگذاری فصل مشترک مطالعات بوده است.
همچنین انواع روش های قیمتگذاری در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار می گیردکه نظام های پرداخت ترکیبی و گروههای تشخیصی وابسته (DRG) در خدمات بیمارستانی، وپرداخت کارانه و بازپرداختهای یکجا در خدمات سرپایی مهمترین آنها بوده است. علاوه بر این در مراقبت های طولانی مدت و سالمندان نیز از انواع روشهای بودجه دولتی و با استفاده از روش پرداخت مبتی بر مورد و پرداخت های مشترک استفاده میشود.
برای مشاهده و دریافت متن کامل این گزارش به بخش پژوهش وب سایت پژوهشکده بیمه و یا به نشانی https://www.irc.ac.ir/fa-IR/Irc/4946/Articles/view/14643/1605/ مراجعه نمایید.
