به گزارش بانک و صنعت: بزرگ ترین شکاف در تلاش های دولت بایدن برای رقابت بهتر با چین، فقدان استراتژی تجارت بین الملل است. خلائی که می تواند بخش های دیگر اقتصاد را هم تضعیف کند. سی ان بی سی گزارشی دراین باره منتشر کرده است.
درحالی که شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین تلاش خود برای مذاکره در مورد توافق نامه های تجاری و سرمایه گذاری چندجانبه و دوجانبه در سراسر جهان را تسریع می کند، جمهوری خواهان و دموکرات ها در ایالات متحده نسبت به چنین اقداماتی حساسیت پیدا کرده اند.
استفان هادلی، مشاور سابق امنیت ملی رئیس جمهوری جورج دبلیو بوش می گوید: چینی ها عمیقا به اهمیت همبستگی نیروها اعتقاد دارند. آنها معتقدند که این همبستگی در حال حاضر به نفع آنهاست. به گفته او اگر ایالات متحده نتواند این اعتقاد چینی ها را تغییر دهد، اهرمی برای مقابله با پکن نخواهد داشت.
مدلین آلبرایت، وزیر امور خارجه سابق ایالات متحده، زمانی ایالات متحده را کشوری ضروری نامیده بود، اما حالا شی جین پینگ در حال موقعیت سازی چین به عنوان اقتصاد ضروری جهان است.
تا سال 2018، 90 کشور جهان دوبرابر بیشتر از امریکا با چین معامله می کردند. تا سال 2019 چین به عنوان بزرگ ترین دریافت کننده سرمایه گذاری مستقیم خارجی از ایالات متحده پیشی گرفت. پیام اصلی اکنون این است که بازار چین بسیار گسترده است، نقدینگی آن بسیار عمیق و بازگشت آن پس از کووید 19 بسیار چشمگیر بوده است - در سه ماه اول سال رشد 18 درصدی داشته است - بنابراین هیچ کشوری معقولی نمی تواند در برابر چین مقاومت کند.
رئیس جمهور شی این هفته در مجمع بائو برای آسیا گفت: در این عصر جهانی سازی اقتصادی، گشودگی و ادغام، روندی تاریخی متوقف نشدنی است. او بدون نام بردن از واشنگتن ادامه داد که تلاش برای دیوار کشی یا جدا کردن مغایر با قانون اقتصاد و اصول بازار است. آنها به منافع دیگران آسیب می رسانند بدون اینکه به نفع خودشان باشد.
بیانیه شی اشکال زیاد دارد، چراکه چین همچنان به حمایت گسترده از بازار ادامه می دهد و مداخلات دولت در داخل و خارج از کشور درحال رشد است. سرقت مالکیت معنوی و جرایم اینترنتی هم همچنان پابرجاست. بااین وجود بدون یک استراتژی تجاری مدرن و آینده نگر، ایالات متحده با دست و پایی بسته وارد این ستیز جهانی می شود.
هانگ پالسون، وزیر پیشین خزانه داری امریکا در وال استریت ژورنال نوشت: ایالات متحده و چین درگیر رقابتی استراتژیک هستند که شکل سیاست جهانی را در این قرن تعیین می کند. اما وقتی صحبت از تجارت می شود، بعدی حیاتی از این رقابت، امریکا میدان را واگذار می کند.
این وضعیت پیروزی های اولیه بایدن را تضعیف می کند. اول اینکه بایدن از اجتماع دو حزب که این روزها در کنگره خیلی نادر رخ می دهد، در مورد فوریت رسیدن به چالش چینی سود برده است. دوم اینکه بایدن باید شروع به جمع آوری دوستان و متحدانش در آسیا و اروپا کند که بتواند نگرانی هایش درباره چین را با آنها تقسیم کند.
بایدن در ماه مارس اولین جلسه رهبران چهارگانه را تشکیل داد که شامل ایالات متحده، هند، استرالیا و ژاپن می شد. این جلسه برای پرداختن به ایجاد تعادل چین در منطقه ترتیب داده شده بود.
برای پرداختن به دیپلماسی گسترده واکسن چین، این کشورها توافق کردند تا سال 2022 یک میلیارد دوز واکسن توزیع کنند.
هفته گذشته هم بایدن از نخست وزیر ژاپن، یوشیهیده سوگا، به عنوان اولین رئیس دولت در واشنگتن استقبال کرد. در بیانیه مشترک ژاپن و امریکا اشاره ای به چین نشده است، اما آنها متعهد شدند که ملت های آزاد و دمکراتیک برای مقاومت در برابر چالش های نظم بین المللی آزاد و مبتنی بر قوانین باهم کار می کنند. آنها همچنین از صلح در سراسر تنگه تایوان صحبت کردند. این اولین بار از سال 1969 تاکنون است که نخست وزیر ژاپن در بیانیه ای مشترک با رئیس جمهوری امریکا از نام تایوان استفاده می کند.
همچنین برای اولین بار تاکنون، اتحادیه اروپا در 22 مارس در کنار امریکا، کانادا و انگلیس، چین را به دلیل نقض حقوق بشر در منطقه خودمختار سین کیانگ تحریم کرد.
برنامه محرک 1.9 تریلیون دلاری کووید 19 دولت بایدن و انتظار سرمایه گذاری 2.3 تریلیون دلاری در زیرساخت ها، رقابت ایالات متحده را از طریق سرمایه گذاری در سرمایه انسانی، زیرساخت های فیزیکی و فناوری پیشرفته بهبود خواهد بخشید. اما همان مشکل اجماع دو حزب در کنگره در مورد چالش چین برقرار است.
نوامبر گذشته، چین یکی از 15 کشور آسیا و اقیانوسیه بود که 30 درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می دهد و قرارداد مشارکت اقتصادی جامع منطقه یا RCEP را امضا کردند. این اولین توافق تجاری آزاد چین با متحدان ایالات متحده از جمله ژاپن و کره جنوبی بود که بزرگ ترین اتحادیه تجاری تاریخی را تشکیل داده اند.
چین همچنین برای عضویت در CPTPP هم ابراز علاقه کرده است. در صورت اجرایی شدن توافقنامه RCEP که احتمالا قبل از ژانویه 2022 اجرایی می شود و در صورت پیوستن چین به CPTPP، بازی معاملات تجاری بین المللی در آسیا تا حد زیادی پایان یافته و چین برنده خواهد بود. هم زمان چین در حال پیشروی در جبهه های دیگر است.
در نهایت اینکه درحالی که دولت بایدن دستورالعمل های تجاری خود را به حالت تعویق درآورده است، چین به جلو می رود، معاملات را امضا و استانداردها را تعیین می کند و به آینده شکل می دهد.
