چرا مالیات؟

بانک و صنعت، رفته رفته با ورود بازی های رایانه ای به بازار، بازی های فکری با سبک و سیاقی متفاوت جایگزین سرگرمی‌های قدیمی تر شد. انواعی از این بازی ها که هم اکنون در میان تمامی گروه های سنی حتی بزرگسالان رواج یافته بازی های استراتژیک از نوع تمدنی یا جنگی است. برخی از آنها (که نمونه های ایرانی آن نیز موجود می باشد)، بیش از 10 تا 15 میلیون بازیکن از سراسر جهان دارند.
در برخی مدل های این بازی های رایانه ای یک دهکده یا شهر بسیار کوچک در اختیار بازیکن قرار می گیرد که می بایستی با کارهای مختلف اقتصاد آن را رونق ببخشد و با استخراج منابع از معادن به پیشرفت آن کمک کند. باید به مردم زمین برای کشاورزی و خانه برای زندگی بدهد و شغل ایجاد کند. با توسعه دهکده/شهر اقدام به آبرسانی، گازرسانی، ایجاد انواع بازارها، کتابخانه، ورزشگاه و سایر مکان های تفریحی کرده و آن را با انواع مجسمه های زیبا، باغ های سرسبز و بناهای با شکوه تزئین کند و محیط مناسبی برای زندگی مردم فراهم آورد. در واقع هدف کلی در اینگونه بازی ها این است که دهکده یا شهر کوچک به یک شهر بزرگ، منحصر به فرد و رویایی تبدیل شود!
شهرسازی یکی از جذابیت بازی های استراتژیک می باشد. با ایجاد شهرهای بزرگ نوع نیازها تفاوت می کند که بازیکن به عنوان مدیر وظیفه تامین نیازها، توسعه و عمران شهر، ساخت کالا و مبادله با شهرهای دیگر، برقراری روابط دیپلماسی با سایر بازیکنان و... را بر عهده دارد.
اما قانون مهم که نکته مشترک این نوع از بازی های رایانه ای محسوب می شود نحوه کسب درآمد است تا بازیکن از طریق آن بتواند مبادرت به چنین اقداماتی بکند. این قانون "مالیات" نام دارد. در واقع بازیکن به عنوان مدیر شهر، هزینه تمام امکانات رفاهی و اقداماتی که در جهت توسعه دهکده و شهر صورت می دهد را از طریق مالیاتی که اهالی (با زمینی که شما در اختیارشان گذاشتید، شغلی که برایشان فراهم می کنید، امنیت و زمینه تجارت ایجاد شده) می پردازند، تامین می کند.
اینگونه بازی ها نه فقط سرگرمی بلکه تصویری واقعی از دنیایی است که ما در آن زندگی می کنیم. در تمامی جوامع مسئله توسعه و پیشرفت در کنار واژه ای به نام مالیات قرار گرفته است. ارائه خدمات رفاهی، ساخت بناهای جدید، توسعه امکانات، ایجاد شغل، تامین امنیت، گسترش سیستم حمل و نقل عمومی و به طور کلی هر اقدامی که به منظور توسعه و عمران یک شهر و یک کشور صورت می گیرد نشان دهنده وظیفه شناسی شهروندی است که با پرداخت مالیات به دولت ضمن پرداخت بهای خدماتی که مورد استفاده قرار می دهد، زمینه پیشرفت روزافزون جامعه ای که در آن زندگی می کند را فراهم می آورد. و البته وظیفه هر دولتی است که در خصوص نحوه هزینه کرد درآمدهای مالیاتی به طور شفاف پاسخگو باشد.
درکشور ما براساس قوانین مصوب، درآمدهای مالیاتی در بخش های زیر به مصرف می رسد:
1. خزانه دولت. بخش اعظم درآمدهای دولت به خزانه دولت واریز می شود تا براساس قانون بودجه صرف طرح های زیرساختی و تامین هزینه های عمومی اداره جامعه شود.
2. شهرداری ها و دهیاری ها. از 9 درصد درآمد حاصل از مالیات برارزش افزوده، 3 درصد که بخش قابل توجهی از درآمدهای مالیاتی است، در اختیار شهرداری ها و دهیاری های سراسر کشور قرار می گیرد.
3. نظام سلامت. یک درصد از میزان 9 درصد درآمد مالیات برارزش افزوده نیز به وزارت بهداشت و درمان تعلق می گیرد تا صرف ارتقاء نظام سلامت شود.
4. آموزش و پرورش. 0.5 درصد از عوارض وصولی بند الف ماده 38 قانون مالیات برارزش افزوده نیز به وزارت آموزش و پرورش اختصاص می یابد تا برای توسعه واحدهای آموزشی مناطق محروم هزینه شود.
5. ورزش همگانی. از مجموع درآمدهای حاصل از مالیات برارزش افزوده، 27صدم درصد به منظور توسعه ورزش های همگانی به وزارت وزرش اختصاص می یابد.
6. مالیات سبز. پالایشگاه های نفت، واحدهای پتروشیمی و واحدهای تولیدی آلاینده محیط زیست یک درصد قیمت فروش خود را به عنوان عوارض آلایندگی می پردازند که این نوع مالیات در نهایت به حساب شهرداری ها و دهیاری های محل استقرار این واحدها واریز می شود.
بنابراین اگر به دنبال توسعه و آبادانی کشور هستیم می بایست این امر با مشارکت عمومی صورت بگیرد.

سازمان امور مالیاتی