ویلاسازی در قلب منطقه حفاظت شده البرز مرکزی و در حریم رودخانه حفاظت شده جاجرود

به گزارش بانک و صنعت، این ویلای 5 یا 6 طبقه که از فاصله بسیار دور هم خود را به چشم های مخاطب و رهگذران تحمیل می کند علاوه براینکه در مناطق چهارگانه سازمان حفاظت محیط زیست سر به فلک کشیده مغایرت واضحی با سیستم مدیریت مناطق سازمان حفاظت محیط زیست دارد. کارشناسان محیط زیست تاکید کرده اند این ویلا قطعا غیرمجاز است و احتمالا در سال 1398 ساخته شده است.

عنوان توجیه گر "مستثنیات"

نخست اینکه در داخل محدوده قانونی "منطقه حفاظت شده البرز مرکزی" در حوزه استحفاضی و تحت مدیریت استان تهران قرار گرفته است. اگرچه در چنین مواردی سازنده و حتی مدیران متولی معمولا عنوان "مستثنیات" را بر آن می گذارند و از تعهدات قانونی شانه خالی می کنند؛ اما ساخت ویلایی با این وسعت، طبقات و نمای غیرمتعارفی که دارد نقض تمام قوانین حفاظتی کشور است.

دیگر آنکه با توجه به موقعیت این ویلا، که دربستر و یا حریم اکولوژیک "رودخانه حفاظت شده جاجرود" قرار گرفته علاوه برمغایرت با مصوبات "شورای عالی امنیت ملی"، با لایحه قانونی مصوب "حفاظت از تالاب های کشور" نیز مغایرت دارد.

بر اساس ماده 1 "قانون حفاظت، احیا و مدیریت تالاب های کشور" مصوب بهار 1396 هرگونه بهره برداری و اقدامی که منجر به تخریب و آلودگی غیرقابل جبران تالاب ها شود، ممنوع است.

از سوی دیگر، سکوت در برابر تخلفات و ساخت و ساز در مناطق چهارگانه حفاظتی و جنگل ها و مراتع کشور، زمینه ساز درخواست های متعدد آتی و شکل گیری توسعه ناپایداردرمنطقه که زمین های آن گرانترین ارزش را درکشور دارند خواهد شد. ویلاسازی های بی ضابطه در مناطق حفاظتی و جنگلی-مرتعی یکی از آفت های زیانبار منابع طبیعی و محیط زیست است که در سال های اخیر رواج یافته است.

منطقه حفاظت شده البرز مرکزی در سال 1346 برابر مصوبه قانونی "شورای عالی شکاربانی و نظارت بر صید" به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام شد. در حال حاضر قسمت جنوبی آن که حدود یک سوم کل منطقه را شامل می شود در حدود 38646 هکتار وسعت دارد و تحت مدیریت استان تهران است.

این منطقه از شمال به دریای مازندران ، از جنوب به ارتفاعات جنوبی رشته کوه البرز ، از شرق به حوزه آبریز آب شیرین حاجی ماهرود و سرشا خه های رودخانه کیاکلا ، لار و نمارستان و از غرب به شاخه اصلی رودخانه کرج محدود می شود.

از جاذبه های بارز این منطقه از جنبه پوشش گیاهی ، حدود 1100 گونه گیاهی است که بخش جنوبی آن جزو ناحیه ایرانی – تورانی بوده و از ذخیره گاه های ژنتیکی ایران به شمار می رود. همچنین شرایط خاص اکولوژیک و توپوگرافی این منطقه، وضعیت مساعدی را برای زندگی انواع حیات وحش فراهم آورده و بارزترین زیستگاه خرس قهوه ای در استان تهران در منطقه امن سوتک قرار دارد.

سکوت در برابر ویلاسازی و زمین خواری در این منطقه به دلیل نزدیکی به کلانشهر تهران می تواند باعث اپیدمی شدن مساله و آسیب های جدی به نقاط دیگر این منطقه ارزیمند طبیعی و موجودات ان شود.