"سعید پرشی" در ادامه گفت: نبود سیستم آنالایزر اکسیژن در کوره موجب عدم کنترل اکسیژن اضافی می شود و در صورت زیاد بودن اکسیژن در دود خروجی، مقدار زیادی انرژی حرارتی را با خود خارج می کند و همچنین اکسیژن داغ، در ترکیب با نیتروژن، گازهای NOX ایجاد می کند که جزو آلاینده های محیط زیست محسوب شده و از طرف دیگر در صورت کم بودن اکسیژن در کوره، به جای کربن دی اکسید، کربن منوکسید تولید شده که موجب کاهش راندمان و افزایش آلایندگی می شود.
وی با بیان اینکه برای اندازه گیری آنلاین اکسیژن در گاز دودکش از دو روش استفاده می شود، گفت: سیستم آنالایزر اکسیژن قبلی واحد 6 که دچار یک خرابی غیرقابل تعمیر شده بود از روش Extractive یا نمونه برداری از گاز برای اندازه گیری استفاده می کرد. در این روش اول گاز توسط ادوات بسیاری آماده سازی شده و بعد از فیلتراسیون غبار و گرفتن رطوبت به آنالایزر اعمال می شود، ولی سیستم آنالایزر اکسیژن جدید شاخه A واحد 6 از روش In-situ برای اندازه گیری استفاده می کند که در این روش سنسور در محل و روی دودکش نصب شده و مبتنی بر سنسور زیرکونیوم اکسید بوده و از مزایای این فناوری طول عمر بالای آن و قابلیت استفاده در شرایط سخت همچون بویلرها است.
