مهندس سارا غزلباش کارشناس گیاهان دارویی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی با بیان این که استفاده از شیرابه یا لاتکس گیاه شنگ در بهبود زخم ها از جمله زخم های سرمازدگی گزارش شده است، عنوان کرد: گیاه شنگ با نام علمی "Tragopogon graminifolius" از دیرباز تاکنون در طب سنتی به عنوان التیام دهنده زخم برای جراحات ایجاد شده در دام ها استفاده می شود و استفاده موضعی از عصاره گیاه شنگ می تواند تاثیرات التیام دهنده در زخم ایجاد شده در پوست داشته باشد.
وی ترکیبات شناسایی شده در گیاهان این جنس را از دسته فلاونوئیدها، ترپنها، ساپونینها و هیدروایزوکومارین، ترکیبات فنلی و استرولها دانست و اظهار کرد: مکانیزم فعالیت ضد زخمی این گیاه، ترکیب فنلی آن، بر اساس متوقف کردن استرس های اکسداتیو و پراکسیداسیون چربی است و برخی از گیاهان جنس شنگ با دارا بودن اثر آنتی اکسیدانی قوی از آسیب التهابی به بافت ها جلوگیری می کنند.
بر اساس اعلام روابط عمومی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، این کارشناس گیاهان دارویی در ادامه افزود: در طب سنتی ایران از شنگ به عنوان بند آورنده خون ریزی و بهبوددهنده زخم در خونریزی های بینی، گوش، شش، گلو، روده، معده و پوست استفاده شده است و در مناطق مختلف نیز به صورت خوراکی و دارویی کاربرد دارد، از جمله در ناحیه شرف الدین واقع در شرق آذربایجان، این گیاه به عنوان یک داروی اشتهاآور شناخته شده است. همچنین شنگ دارای طبع سرد است. سرشار از ویتامین های A, C، فیبر، کلسیم و سایر املاح معدنی است.
