به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت، علی امینی ، با بیان اینکه کاربردی نبودن پژوهش در کشور یکی از عمده مشکلات این حوزه است، اظهار کرد: از لحاظ تعداد دانشگاه، پژوهشگاه و تولید مقالات و به طور کلی به لحاظ کمی وضعیت خوبی داریم اما اینکه تاکنون خروجی‌های قابل قبولی از این ظرفیت‌ها داشته‌ایم یا خیر جای بحث است.
این کارشناس پژوهش با تاکید بر اینکه از لحاظ کابردی در حوزه پژوهش ضعف داریم، افزود: آنچه که در فضای دانشگاه‌ها بسیار شایع است نگارش مقالات علمی پژوهشی و علمی ترویجی به عنوان یکی از دستاوردهای پژوهشی، توسط دانشجویان و اساتیدی است که به دنبال جمع‌آوری رزومه برای پذیرش در مقطع دکتری و ترفیع درجات است. درواقع استفاده کاربردی از پژوهش چندان در اولویت‌ها قرار ندارد و پس از اتمام کار یافته‌های پژوهشی در قفسه باقی می‌ماند.
وی به اخلاق پژوهشی اشاره کرد و گفت: اخلاق علمی مجموعه‌ای از آداب علمی نانوشته‌ای است که باید در فرآیند تولید و نشر دانش مورد توجه قرار گیرد در واقع اخلاق علمی یا پژوهشی ضامن سلامت و استواری فرآیند تولید، اشتراک و نشر دانش است اما متاسفانه اخلاق علمی و پژوهشی در ایران رعایت نمی‌شود.
امینی با بیان اینکه اخلاق پژوهشی زیر سوال رفته است، ادامه داد: به عنوان نمونه بسیاری از پایان‌نامه‌ها بعنوان یک دستاورد پژوهشی به جای طی کردن روال استاندارد در دانشگاه‌ها، معامله می‌شوند و متاسفانه پدیده زشت پایان‌نامه‌فروشی جایگزین تهیه پایان‌نامه شده است.
وی تصریح کرد: در همین رابطه بسیاری از دانشگاه‌ها برای استاد راهنما و مشاور پایان نامه‌ها تعداد زیادی دانشجوی تحصیلات تکمیلی در نظر می‌گیرند که مشخص است استاد وقت کنترل و نظارت بر تمام دانشجویان را نخواهد داشت و خروجی خوبی از این پایان نامه‌ها نخواهیم داشت.
این کارشناس پژوهش با بیان اینکه در اکثر کشورهای توسعه یافته کار پژوهشگر همان پژوهش است، اظهار کرد: اغلب پژوهشگران در ایران شغل اجرایی و آموزشی دارند و درواقع چند شغله هستند از این رو به صورت تخصصی کار پژوهشی انجام نمی‌دهند و پژوهشگرانی که اختصاصا کار پژوهشی می‌کنند به دلیل عدم حمایت مالی و کمبود تجهیزات و امکانات لازم با مشکل مواجه هستند.
وی با تاکید بر اینکه محقق و متخصص پژوهشی باید استانداردهای لازم را داشته باشد تا بتواند اسم پژوهشگر را یدک بکشد، تصریح کرد: یکی‌دیگر از مشکلات پژوهش در کشور بحث "روش تحقیق" است. متاسفانه هنوز در بسیاری از دانشگاه‌های ایران مباحث عنوان شده در درس روش تحقیق مربوط به دهه‌های گذشته است و روش‌های جدیدی که در دنیا مطرح است در دانشگاه‌های ما مغفول مانده است.
به گفته امینی، ضعف دسترسی به اطلاعات علمی، نبود فضا و تجهیزات مناسب، کمبود همکاری‌های بین‌المللی و فقر منابع علمی موجب شده تعداد پژوهشگر به معنای واقعی کلمه در ایران کم باشد.
وی همچنین از درصد بودجه پژوهش در قیاس با حوزه‌های دیگر در کشور انتقاد کرد و با بیان اینکه پژوهش دارای ارکان دیگری است که بودجه‌های ضعیف پاسخگوی این ارکان نیست، گفت: پژوهشگران در کشورهای توسعه یافته بدون دغدغه مالی و دارا بودن تجهیزات و امکانات کافی به امر "پژوهش کاربردی" می پردازند از این رو در این کشورها از پژوهش به نحو احسن استفاده می‌شود.
