به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت به نقل از روابط عمومی سازمان تامین اجتماعی، «تولید، تشنه ارزهای خانه‌نشین» عنوان گزارشی درباره بررسی راهکارهای هدایت ارزهای خانگی به سمت تولید است که روی جلد این شماره هفته نامه آتیه نو نشسته است. به نوشته این هفته نامه، «اگر در تاریخ، مردم گنج‌های خود را زیرِ زمین پنهان می‌کردند، حالا مردم برای حفظ و صیانت ثروت خود، آن را به دلار تبدیل می‌کنند. تخمین‌ها نشان می‌دهد 20 تا 30میلیارد دلار خانگی در ایران وجود دارد. (اسفند سال گذشته یک عضو کمیسیون اقتصادی مجلس اعلام کرد حدود 20میلیارد دلار ارز خانگی وجود دارد. اواخر سال 92 هم اتاق بازرگانی ایران این رقم را چیزی حدود 25 میلیارد دلار برآورد کرده بود.) یعنی طیفی از مردم ایران، به‌دلیل نگرانی از بابت کاهش ارزش ثروت خود، آن هم به دلیل کاهش ارزش ریال، بخشی از دارایی‌های خود را به دلار تبدیل و آن را در خانه‌ها یا حساب‌های خاص نگهداری می‌کنند. البته اگر این رقم را به سکه‌ها و طلاهای خریداری شده از سوی مردم یا پول‌هایی که پای ملک و زمین رفته است اضافه کنیم، احتمالا به رقمی معادل 3 یا 4 سال فروش نفت ایران می‌رسیم. حالا اما همه این پول‌ها جایی دپو شده و خاک می‌خورد. البته این خاک خوردن بی‌فایده هم نیست، زیرا در این صورت دست‌کم ارزش ثروت طیف‌هایی از جمعیت ایران حفظ می‌شود. اما مسئله این است که در این صورت، طیف‌های وسیع‌تر و بخش‌های گسترده‌تری از جمعیت ایران یا ضرر می‌کنند یا در بهترین حالت، سود نمی‌کنند. از این رو، آیا می‌توان راهی یافت که این پول‌ها به چرخه اقتصاد بازگردند؟ آیا می‌توان دلارهای خانگی را هم مانند آب، بار دیگر به جوی اقتصاد بازگرداند؟ اقتصاددانان و صاحب‌نظران حوزه اجرایی کشور، دیدگاه‌های متفاوتی دارند. آنان بیش از هرچیز بر ضرورت بازسازی اعتماد میان دولت و ملت تاکید می‌کنند، در مرحله بعد، تقویت ارزش پول ملی را مدنظر قرار می‌دهند و در نهایت هم می‌گویند دولت باید سازوکارهای اقتصادی کشور را به‌گونه‌ای سازماندهی کند که اساسا سفته‌بازی بی‌معنا شود و حوزه تولید نیز سود کافی برای صاحبان سرمایه به ارمغان بیاورد.»
آموزش برای همه؟
«آموزش برای همه؟» تیتر دوم در صفحه نخست این شماره از هفته نامه آتیه نو است. در این گزارش، به مساله عملیاتی نشدن اسناد بالادستی عدالت آموزشی و تربیتی که نظام رفاه اجتماعی را دچار نقصان جدی کرده، پرداخته شده است. به نوشته این هفته نامه، بسیاری بر این گمانیم که کشور در گسترش سواد عمومی، کارنامه درخشانی دارد. البته گسترش آموزش‌وپرورش بعد از انقلاب اسلامی، روند صعودی داشته اما همان طور که از آمار و ارقام، مشخص است، میزان واقعی گسترش آموزش‌وپرورش با خوش‌بینی ما فاصله بسیاری دارد. طبق سرشماری سال 1395، در ایران حدود 9میلیون بی‌سواد مطلق و نزدیک به 11میلیون کم‌سواد داریم. علاوه بر بی‌سواد و کم‌سواد، وضعیت پوشش تحصیلی حاکی از وضعیت نگران‌کننده تحصیل در ایران است. طبق آمار سرشماری سال 1395، جامعه کودکان بازمانده از تحصیل، بیش از یک میلیون و هفتصد هزار نفر را شامل می‌شود. البته آمار غیررسمی با در نظر گرفتن کودکان بدون شناسنامه، این تعداد را تا سه میلیون تخمین می‌زند که بسیار تکان‌دهنده است.
معاینه‌های قبل از قرارداد بیمه‌های خاص
در این شماره از آتیه نو، محمد حاجی بابایی، کارشناس تامین اجتماعی به تعدادی از سوالات درباره معاینه‌های قبل از قرارداد بیمه‌های خاص پاسخ گفته است.
عنوان برخی دیگر از مطالب شماره 177 هفته نامه آتیه نو
نمایشگاه توان فولادین کشور
خروج از بنگاه‌داری، سخت اما شدنی است
دلار از حبس خانگی خارج می‌شود؟
برای تقویت سرمایه اجتماعی چه می‌توان کرد؟
طعم تلخ دیابت در کام میلیون‌ها ایرانی
حمایت از ذوب‌آهن با تامین زغال‌سنگ
18 ساعت کاربدون مرخصی
