بانک و صنعت، به دنبال تعیین ضرب العجل ترامپ رییس جمهور آمریکا مبنی بر خروج از اتحادیه پستی جهانی، این اتحادیه ابتدا موضوع تجدیدنظر در نرخ پست های بین المللی را تا سال 2020 به تعویق انداخت، اما با جدی تر شدن ادعای ترامپ مبنی بر خروج، تصمیم گرفت این موضوع را با هدف حفظ و پایداری اتحادیه و جلوگیری از یک جنگ محتمل پستی، سریعا در شورای راهبری جاری (آوریل 2019) بررسی کند.
ترامپ به شدت از افزایش هزینه های پست آمریکا( USPS) ناراضی است و در این رابطه، نه تنها مخالف خدماتی است که با هزینه دولت فدرال اداره می‌شود، بلکه گزارش پست آمریکا در خصوص ضرر 9/3 میلیارد دلاری آن، بر مخالفت وی افزوده است.
براساس سیستم هزینه های ترمینال که توسط اتحادیه پستی جهانی اعمال می‌شود، پست آمریکا بابت هر مرسوله وارده از چین یک دلار ضرر می‌کند. پیش از این، یک مقام رسمی کاخ سفید اعلام کرد که سیستم یاد شده 40 تا 70 درصد تخفیف در مورد بسته های پستی وارده از چین اعمال می‌کند؛ از این رو، در مقایسه با هزینه هایی که ارسال مرسوله از نقطه ای به نقطه دیگر در داخل آمریکا در پی دارد، پست آمریکا متحمل زیان 300 میلیون دلاری سالیانه می‌گردد زیرا که پست آمریکا مجبور است برای بسته های کوچک وارده از چین، یارانه پرداخت کند.
به همین دلیل، ترامپ به اتحادیه پستی جهانی التیماتوم داده درصورت عدم موافقت با نرخ های تجدید نظر شده، از اتحادیه خارج خواهد شد. او خواسته نرخهای جدید، هزینه های پست آمریکا را در ارتباط با نرخ های داخله این کشور در مقایسه با نرخ های دیگر، کاملا پوشش دهد.
این فقط آمریکا نیست که مدتهاست از اینکه بسته های کوچک تجارت الکترونیک چین مشمول یارانه می‌شود، معترض است بلکه کشورهایی نظیر بریتانیا و استرالیا نیز مخالف پرداخت این نوع یارانه هستند.
در حال حاضر، چین 42 درصد کل تجارت الکترونیک جهان را در اختیار دارد، این درحالی است که بابت ارسال مرسولات پستی خود به غرب به جای پوند ( واحد پول بریتانیا)، پنس (پوند خرد شده) می‌پردازد.
پس از مطرح شدن این بحث ها، این نگرانی برای مسئولان اتحادیه پستی جهانی به وجود آمد که اقدام یکجانبه آمریکا در خروج از اتحادیه پستی جهانی، ماشه یک جنگ پستی را بچکاند؛ جنگی که درآن کشورهای مختلف هزینه های خود را برای مبادلات پستی جهانی اعمال خواهند کرد.
چنانچه آمریکا نرخ های پستی خود را اعلام و اعمال نماید، چین هم به همین منوال عمل می کند و این بستر ساز آن می شود تا که هر کشوری از جمله بریتانیا، نرخ های خاص خود را تعیین کند؛ بنابراین به نظام و سیستم مشترک چند ده ساله اتحادیه پشت پا خواهد خورد.
حال باید منتظر باشیم تا اتحادیه پستی جهانی با چین به توافق برسد و این کشور بتواند در موافقت نامه 50 ساله خود، تغییراتی ایجاد کند؛ تغییراتی که بتواند بیانگر وضعیت موجود اقتصادی چین در سال 2019 (نه سال 1969) باشد.
مسئولان و دست اندارکاران اتحادیه جهانی امیدوارند، پیشنهادهای ارائه شده در کنفرانس جاری در خصوص سیستم پرداخت حق الزحمه پستی، قبل از پایان ضرب الاجل ترامپ، به نتیجه عادلانه ای دست یابد.
گفتنی است، محمد مهدی بهرامی مدیر کل دفتر امور پست بین الملل شرکت ملی پست به عنوان رییس دوره ای اتحادیه پستی آسیا و اقیانوسیه در نشست شورای راهبری اتحادیه پستی جهانی که از اول تا دوازدهم آوریل ( 12 تا 23 فروردین 98) در سوئیس در حال برگزاری است، شرکت دارد.
