تشریح حسابرسی داخلی و اصول مسئولیت پذیری اجتماعی

هرم مسئولیت پذیری اجتماعی و تشریح حسابرسی داخلی و اصول مسئولیت پذیری اجتماعی

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت ، رضا توسلی، عضو کمیته اجرایی پنجمین دوره کنگره ملی حسابرس داخلی و نویسنده کتاب نامه مدیریت با رویکرد کنترل‌های داخلی بیان کرد، حصول اطمینان نسبت به اثر بخشی ارکان اساسی محیط کنترلی، با تاکید بر کیفیت و کفایت عملکرد چهار راهبرد مدیریتی شامل مدیریت‌های : ریسک، استراتژیک، مدیریت دانش و سیستم مدیریت اطلاعات مورد ارزیابی قرار می‌گیرد، به طور کلی یک بخش خیلی مهم در رده‌های سازمانی به خصوص شرکت‌های بزرگ با فرآیند‌های پیچیده مالی می‌باشد.

وی ادامه داد: پیچیدگی سازمانی و گسترش معاملات تجاری در اغلب کشورها موجب شده است که مدیران بنگاه های انتفاعی و غیرانتفاعی با توجه به مسئولیت خود و در راستای دستیابی به اهداف سازمانی و به منظور کسب اطمینان از هدایت بهینه کلیه منابع، واحدی به نام حسابرسی داخلی تشکیل دهند. دامنه فعالیت‌های حسابرسی داخلی به مراتب بیش از پیش گسترش یافته است.

از مهمترین ساز و کارهای ایفای مسئولیت پاسخگویی، کنترل های داخلی و به تبع آن حسابرسی داخلی است. حسابرسی داخلی در تدوین روش های کنترل داخلی اعم از مالی و غیرمالی، استقرار سیستم کنترل داخلی، بررسی و ارزیابی سیستم کنترل داخلی، ارائه پیشنهادهای سازنده برای بهبود این سیستم و ارزیابی اثربخشی و کارایی استفاده از منابع بنگاه، نقشی اساسی و کلیدی دارد و در این راستا، سیستم های مالی، مدیریتی و عملیاتی و همچنین رسیدگی های ویژه را در دامنه کار خود دارد.

توسلی در زمینه مسئولیت پذیری اشاره کرد: دیدگاه های متفاوتی در باب مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی و برخی دیگر در زمینه پرورش مسئولیت پذیری مطرح است، این مباحث در نوع خود می توانند راهنمایی برای عمل باشند. بررسی دیدگاه‌های جامعه شناختی و روان‌شناسی مسئولیت پذیری مطرح می‌شود.

در انتها توسلی اصول 4 گانه‌ای تحت عنوان “هرم مسئولیت پذیری اجتماعی” عنوان نمود که به طور خلاصه شامل موارد ذیل است :

 1. مسئولیت‌پذیری اقتصادی : برای یک بنگاه اقتصادی کسب سود و ارزش افزوده حاصل از تولید و خدمات، اصلی ترین هدف محسوب می‌شود. بر این اساس، پاسخگوئی هرچه بهتر مسئولان و مدیران آن می‌تواند نقش به سزائی در ارتقاء کیفی سازمان، جلب مشارکت حداکثریِ درون سازمانی، ارتقاء و حفظ اعتماد در سطح جامعه، افزایش بازدهی و نهایتا رشد سود، داشته باشد.

 2. مسئولیت‌پذیری حقوقی : یک بنگاه اقتصادی در عین تمرکز بر سودآوری، ملزم به رعایت قوانین و مقررات موضوعه می‌باشد. تأمین بهداشت و ایمنی کارکنان و مصرف کنندگان، پرهیز از بروز مصادیق تبعیض از جمله قومیتی و جنسیتی و توجه به مسائل زیست محیطی در کلیه فرآیندهای تولید و ارائه خدمات از جمله موارد متعددی است که در این مقوله مطرح است.

 3. مسئولیت‌پذیری اخلاقی : هر سازمان برای رسیدن به کیفیت های برتر در مسیر اهداف متعالی‌اش، ملزم است استانداردها و معیارهای اخلاقی انسانی را عمیقاً در تار و پود ارکان خود نهادینه سازد. هنجارهایی چون ادب، انصاف، احترام متقابل، پرهیز از افکار و اعمال ناشایست، غیبت و غیره، زیرا در غیر این صورت، انرژی‌هایی که باید صرف سازندگی و ارتقاء سازمان شود، هزینه حاشیه سازی‌ها و بی‌اخلاقی‌ها می‌گردد.

 4. مسئولیت‌پذیری به مثابه یک شهروند خوب (بشردوستانه) : مشارکت داوطلبانه و بشردوستانه در طیف گسترده‌ای از فعالیت‌های عام‌المنفعه به منظور التیام گوشه‌ای از آلام جامعه و ایفای نقشی قوی و مؤثر در حل مشکلات و معضلات اجتماعی، بُعدی دیگر از ابعاد وجودی یک سازمان پیشرو و متعالی است.