وام های قرض الحسنه بستر مناسبی برای شکوفایی بنگاه های تولیدی ایجاد کرده است

اسعدی اظهار داشت: قرض الحسنه، مالی است که فرد به دیگری می دهد و بدون دریافت سود و بهره ای، عین یا بدل آن را پس از گذشت زمان باز پس می گیرد. بنابراین فرهنگ ارزشمند قرض الحسنه که در کشور ما از جایگاه خاصی برخوردار است، بر مبنای نیات خیر و عادات ارزشمند و ارزش ها و رسوم جامعه ایرانی شکل گرفته است.
وی ادامه داد: باید توجه داشت که سنت دیرینه قرض الحسنه شرایط ویژه ای هم دارد از جمله آنکه مالی که می بخشیم باید حلال باشد و از راه حلال کسب شده باشد. دوم آنکه بر سر گیرنده مال یا قرض، هیچ گونه منتی نباشد و سوم اینکه تسهیلات قرض الحسنه کنونی که توسط بانک ها اعطا می شود باید در مسیر امور عام المنفعه بالأخص؛ مدرسه سازی، درمان انواع بیماری ها، تهیه جهیزیه، راه اندازی یا توسعه کسب وکار و... به کار گرفته شود.
اسعدی افزود: ارزش و اصالت قرض الحسنه به آن است که هیچ گونه سود و بهره ای برای آن در نظر گرفته نشده است. اگر برای آن سود در نظر گرفته شود، حالت ربوی به خود گرفته و ارزش معنوی آن از بین می رود. زیرا در قرآن، آیات و احادیث، اصل قرض الحسنه در کنار امور ارزشمندی همچون انفاق، زکات و نماز آورده شده که نشان از جایگاه ویژه آن دارد.
مدیر شعب بانک قرض الحسنه مهر ایران در استان کردستان با اشاره به جایگاه خاص و ویژه سنت قرض الحسنه در اسلام گفت: موضوع قرض الحسنه در دین مبین اسلام تا بدان جا والا و ارزشمند است که خداوند در آیه 20سوره مزّمّل و آیه 11سوره حدید به آن اشاره کرده است.
وی همچنین با اشاره به ضرورت گسترش اصل قرض الحسنه در جامعه افزود: بهترین و ارزشمندترین کار این است که اگر قصد قرض دادن پولی به دیگری داریم، آن را به صورت قرض الحسنه بدهیم تا شخص قرض گیرنده را به تلاش و کار و تلاش وادار کنیم.
اسعدی درباره تاریخچه قرض الحسنه در ایران اظهار داشت: از سال 1269 شمسی که نخستین بانک ها در ایران تأسیس شدند (بانک شاهی انگلستان)، مردم نسبت به آن ها زاویه داشتند و نگاه مثبتی به بانک های ایجاد شده وجود نداشت. زیرا عملاً کار آن ها ربا گرفتن از مردم بود تا جایی که در دهه 1340 شمسی رسماً واژه «نزول خور» وارد ادبیات شفاهی جامعه ایرانی شد که عموم مردم از آن فاصله می گرفتند.
وی ادامه داد: همین روند بستری برای راه اندازی صندوق های محلی قرض الحسنه در کشور ایجاد کرد که نخستین این صندوق ها در مساجد و توسط کسبه بازار تأسیس شد. نخستین صندوق قرض الحسنه رسمی ایران در سال 1347 و در مسجد لرزاده تهران واقع در میدان خراسان بود که با پیشنهاد متولیان این مسجد و با هدف جلوگیری از گسترش تکدی گری راه اندازی شد؛ البته پیش تر نیز صندوق های قرض الحسنه خانوادگی در فرهنگ ایرانی وجود داشت.
اسعدی در ادامه افزود: از سال 1347 تا سال 1386 روند تأسیس صندوق های قرض الحسنه در ایران سیر صعودی به خود گرفت؛ به طوری که بر اساس آمار رسمی، تعداد این صندوق ها در سال 58 به 200 عدد رسید تا اینکه در سال 1386 و بنا به اصول اسلامی و نیاز جامعه، نخستین بانک قرض الحسنه کشور زیر نظر بانک مرکزی رسماً تأسیس شد.
مدیر شعب بانک قرض الحسنه مهر ایران در استان کردستان ضمن تأکید بر ارتباط مستقیم تسهیلات ارائه شده از سوی بانک های قرض الحسنه و رونق تولید داخلی بیان کرد: اکنون سقف تسهیلات اعطایی بانک های قرض الحسنه برای اشخاص حقیقی 300 میلیون تومان و برای اشخاص حقوقی 750 میلیون تومان است.
وی اظهار داشت: این مبالغ کمک حائز اهمیتی به چرخه تولید کرده است؛ البته نه برای کارگاه ها و کارخانه های بزرگ، بلکه در رابطه با بنگاه های تولیدی بستر مناسبی برای رشد و شکوفایی آن ها ایجاد کرده است.