وی افزود: ساخت واحدهای مسکونی استیجاری و محل کسب و کار و تولید استیجاری در مجتمع های اداری آموزشی و کارگری و گروه های مختلف اجتماعی اقدامی برای کاهش بحران مسکن و اشتغال تولید متنوع املاک و مستغلات مسکونی، تجاری و اداری و بسترساز توسعه اقتصادی و اجتماعی در کشور است.
این کارشناس مسکن، یکی از الگوهای تولید مسکن را ساخت خانه های استیجاری و اجاره به شرط تملیک دانست و گفت: تولید مسکن برای جوانان و به ویژه نخبگان که به دلیل بی مسکنی و کمبود محل کسب و کار ارزان و مناسب با چالش های زندگی روبرو هستند و برخی از جوانان که تصمیم به مهاجرت از کشور می گیرند و پدیده فرار مغزها رخ می دهد ناشی دست نیافتن به مسکن و محل کسب و کار مناسب است.
به گفته شماعی، احداث مجتمع های سکونتگاهی با کاربری های ترکیبی در محیط یا حاشیه و یا در محله های مناسب برای دانشگاهیان که در کمترین فاصله از دانشگاه باشد راهکاری برای کاهش بیکاری، کاهش مهاجرت افراد و سرمایه های مادی و معنوی، کاهش ترافیک شهری و آلودگی های محیط زیست و کاهش هزینه ها و فشار زندگی و تامین امنیت بیشتر و روابط متقابل دانشگاه و شرکت های دانش بنیان و افزایش بهره وری در دانشگاه ها است.
وی با بیان این که شهرک های دانشگاهی، محیطی علمی و فرهنگی برای کار دانشجویان و استادان و کارمندان بستر مناسبی برای توسعه دانش بنیان ها است، تاکید کرد: ساخت این شهرک ها با قابلیت های گوناگون و ساختار محله ای با کلیه کاربری های شهری اعم از سکونت، کار و تولید و خدمات شهری با مشارکت مردم ارتباط دانشگاه با جامعه و صنعت را تقویت می کند و توسعه می دهد. به تبع آن الگویی از کیفیت زندگی و زیست پذیری شهری را به منصه ظهور می رساند.
استاد دانشگاه خوارزمی تهران اظهار کرد: یکی از سیاست ها و برنامه های فرهنگی و اجتماعی مناسب و تحولی وزارت علوم در احداث مجتمع های مسکونی بستر مناسب دانشجویان متأهل با مشارکت و تعاون خانواده ها است که با تدوین پیوست فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی احداث می شود.
شماعی گفت: شهرک های دانشگاهی و خوابگاههای متاهلی از یک طرف راهکاری برای تامین مسکن دانشجویان و دانشگاهیان و آسایش و آرامش خانواده ها از طرف دیگر کمک به طرح ملی مسکن و اشتغال و جذب نخبگان در داخل کشور و توسعه فرهنگی و تمدنی کشور است.
وی هم چنین احداث شهرک های دانشگاهی و مجتمع های مسکونی در محیط و حاشیه دانشگاه را راهکاری برای جذب و نگهداشت نخبگان و جذب اعضای هیات علمی در محیط های دانشگاهی دانست و افزود: مجتمع های مسکونی و خوابگاه های متأهلی با هزینه های خانواده ها و قرار دادهای دراز مدت بهره برداری خانواده ها از این مکان ها تعاونی های بخش خصوصی و با حمایت و نظارت دستگاه های دولتی تامین و احداث می شود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در یک نگاه فرهنگی و خانواده بنیان عنوان خوابگاه های متأهلی باید به مجتمع مسکونی دانشجویان متاهل تغییر کند تا قابلیت های آن در سکونت و کار و امنیت و تولید و ارتباط با جامعه و صنعت پدیدار شود و به تبع آن، ارتقای کیفیت زندگی دانشگاهیان اعم از دانشجویان، اساتید و کارمندان تامین شود.
