به گزارش بانک و صنعت به نقل از پایگاه خبری اتاق ایران، زنگ خطر کم آبی در سال 1400 به صدا در آمده است. بر اساس آخرین گزارش ها، تا بیستم اردیبهشت ماه، 142میلی متر بارندگی در کشور به ثبت رسیده که نسبت به مدت مشابه سال قبل 52درصد کاهش یافته است و این می تواند هشداری برای بروز خشکسالی باشد. به خصوص که آخرین اطلاعات نشان می دهد افت بارش ها به کم شده حدود 20 درصدی ذخیره آب در مخازن سدهای کشور نسبت به مدت مشابه سال قبل و خالی ماندن حدود 58 درصد کل ظرفیت عملیاتی سدهای مخزنی کشور منجر شده است.
روایت آمار از هاقطعیت بروز خشکسالی در سال 1400 در حالی است که تا اواسط سال گذشته، عده ای با اتکا به آمار باراندگی در دو سه سال اخیر، خبر از ترسالی» های در راه می دادند؛ اما همان زمان و بعد سیل های مخرب دو سال گذشته کارشناسان خبره حوزه آب هشدار دادند که ایران در منطقه ای واقع شده که خشکسالی در ذات آن وجود دارد و ما باید با آن سازگار شویم و سبک زندگی خود را مطابق آن تغییر دهیم؛ چرا که خشکسالی و سیل دو روی یک سکه اند.
هشدارها درباره احتمال بروز خشکسالی و از بین رفتن رشد مثبت بخش کشاورزی به واسطه از بین رفتن محصول کشاورزان جدی است. اردیبهشت سال جاری مرکز پژوهش های مجلس در گزارشی، با استناد به کاهش شدید ریزش های جوی در حوضه های اصلی آبریز و اثر آن بر مخازن سدها، بر ضرورت آمادگی برای سازگاری با خشکسالی در بخش های مختلف کشور تاکید و آثار و پیامدهای این موضوع را آسیب شناسی کرد. تنش آبی در شش استان بیش از مناطق دیگر است.
نیم قرن است که هشدارهایی شبیه «ایران کشور کم آبی است»، «آب برای آیندگان نداریم»، «جنگ آب در راه است» و... داده می شود و مشابه این گزاره ها به گوش همه ایران آشناست اما واقعیت این است که در تمامی سال های گذشته فقط یک بار، بندی تحت عنوان برنامه جامع خشکسالی در برنامه چهارم توسعه گنجانده شده و این بحران هرگز، بحران مهمی برای سیاستمداران ما نبوده که مبارزه با آن را در اولویت های خود قرار دهند.
کدام استان ها در معرض تنش آبی قرار دارند؟
در نیمی از مناطق شش گانه آبی کشور، آب ورودی به سدها شدیدا کاهش پیدا کرده است. بر اساس داده های گزارش مرکز پژوهش های مجلس، استان های «اصفهان»، «هرمزگان»، «سیستان و بلوچستان»، «اردبیل»، «فارس» «مرکزی» و «خراسان رضوی» از جمله استان های در معرض تنش آبی هستند. «درصد پُرشدگی» مخازن سدهای کشور58 درصد گزارش شده است. ترکیب این دو موضوع صحت اخبار منتشر شده در خصوص خطر کم آبی در سال 1400 را تایید می کند.
کم آبی، زمینه ساز دیگر خاموشی ها
از سوی دیگر، از آنجا که 10 تا 15 درصد برق کشور از نیروگاه های برق آبی تامین می شود، کم آبی در 1400 به منزله کاهش پایداری کشور در زمینه تامین انرژی برق است. وقتی آب و برق کشور با هم دچار کمبود شوند، طبیعتا صنعت، خدمات و کشاورزی ایران تضعیف خواهد شد. همانطور که می بینیم وزارت نیرو نیز در روزهای اخیر به طور مکرر بر چشم انداز نزولی تولید برق تاکید کرده است و اعتراض های گسترده ای به خاموشی های پی در پی به خصوص در کلان شهرها توسط مردم به وضعیت کنونی وارد می شود. بزرگ ترین مشکلات پیش روی کشور که در نتیجه کم آبی در ماه های آتی بروز خواهد کرد، عمدتا شامل «احتمال بروز خاموشی در سطح صنایع متمرکز در مرکز ایران»، «دشواری تامین آب برای بخش کشاورزی در اقصی نقاط کشور» و «افزایش مسائل زیست محیطی نظیر پدیده ریزگردها» است.
