به گزارش بانک و صنعت، مرکز پژوهش های مجلس در گزارشی با عنوان «پایش امنیت سرمایه گذاری» آورده است: تا قبل از شیوع بیماری کرونا در اسفندماه 1398 بررسی وضعیت اقتصاد کشور نشان می داد که با تخلیه اثر تحریم ها بر اقتصاد، بهبودهایی در متغیرهای اقتصاد کلان رخ داده است و پیش بینی می شد که رشد بخش غیرنفتی در سال 1398 مثبت باشد، اما پس از شیوع ویروس کرونا، بزرگترین و زیانبارترین اثر اقتصادی این بیماری به شکل ایجاد شوک بزرگ نااطمینانی بوده است که کل محیط کسب و کار و فضای سرمایه گذاری در همه کشورهای جهان را احاطه کرد. انتظار می رود طی ماه های پیش رو فعالان اقتصادی در ایران آثار این ویروس جدید ناشناخته بر فضای سرمایه گذاری را بیشتر احساس و درک کنند و در فصل های مختلف سال 1399 دریافت و برداشت بهتری نسبت به آن پیدا کنیم.
بر اساس اعلام مرکز آمار ایران نرخ بیکاری در زمستان سال 1398 روند کاهشی خود را تداوم بخشید و به 10.6 درصد رسید. با این حال افزایش تعداد شاغلان در این فصل نسبت به فصل مشابه سال قبل تنها حدود 52 هزار نفر بوده است که از سال 1393 تاکنون کمترین میزان افزایش اشتغال بوده است. همچنین آمارها نشان می دهد که طی سال های 1394 تا 1398 حدود 3 میلیون نفر به جمعیت شاغل کشور افزوده شده است.
متأسفانه این جمعیت جدید شاغل دارای ویژگی هایی هستند که آنها را در برابر کاهش تقاضای ناشی از شیوع بیماری کرونا آسیب پذیر می کند. اشتغال ایجاد شده اشتغالی است که نه توسط بخش دولتی یا شرکتی و کارخانه ای، بلکه توسط بخش غیرشرکتی، در بخش خدمات و بنگاه های زیر پنج نفر کار کن بوده است و با تمرکز بر خدماتی مانند خرده فروشی و عمده فروشی، تعمیرات، حمل ونقل، واسطه گری، خدمات مواد غذایی و … ایجاد شده است. لذا این مشاغل که با وضعیت شغلی «کارکن مستقل» طبقه بندی می شود، غالباً دارای قرارداد نیستند و تحت پوشش بیمه قرار نمی گیرند.
این گروه از شاغلان عمدتاً مشاغل تمام وقت ندارند و در موقعیت های شغلی ناپایداری مشغول هستند که عمدتاً به تقاضای خانوارها و حضور آنان در خارج از خانه وابسته است.
