با شیوع ویروس کرونا از اسفند ماه سال 98، کمتر کسی تصور می کرد که این ویروس یکباره همه چیز را این چنین متوقف کند. نظام آموزش و پرورش از جمله بخش های متاثر از این بیماری است که همچنان در تعطیلی به سر می برد؛ اما فقط در مدارس و نه خانه ها. با جایگزین شدن موبایل و تبلت و تجهیز آنها به نرم افزارهای اجتماعی آموزش از راه دور، معلم ها هم که زمانی توصیه شان دوری دانش آموزان از موبایل و سایر ابزارهای دیجیتال بود، امروز خود مجبور به استفاده از این ابزارهای نوین برای تجربه شکل جدیدی از آموزش هستند که به گفته برخی معلم ها نوع رابطه معلم – دانش آموزی را تغییر داده است.
تداوم کرونا و تعطیلی مدارس، باعث شد آموزش و پرورش به دنبال راهی برای ایجاد ارتباط میان دانش آموزان و معلمان شود. نتیجه این تلاش ها، راه اندازی شبکه اجتماعی «شاد» بود که طبق تازه ترین آمار اعلام شده از سوی وزیر آموزش و پرورش، هرهفته 13 میلیون دانش آموز و معلم را با یکدیگر مرتبط می کند و روزانه به طور متوسط 650 هزار ارتباط زنده و 250 میلیون پیام را سامان داده و خدمات همزمان به بیش از دو میلیون و 300 هزار کاربر ارائه می دهد. نتیجه این تغییر سبک آموزش، حضور 24 ساعته معلمان در این شبکه اجتماعی است تا پاسخگوی سوالات همه به خصوص دانش آموزانی باشند که به دلیل محدودیت ها امکان دسترسی به تلفن همراه یا تبلت مجزا را نداشته و مجبورند تنها در ساعاتی از شبانه روز در این شبکه آنلاین باشند.
توجه به رفاه و معیشت معلمین و فرهنگیان در این شرایط، کمترین خواسته این مجاهدان روزهای سخت است. چراکه با تعطیلی مدارس به صورت حضوری، گروه هایی از کادر آموزشی مثل مربیان پیش دبستانی یا معلمان حق التدریس نگران آینده شغلی و پرداخت معوقات خود هستند.
معلمان حق التدریس می گویند: کرونا بیشتر به نیروهای کاری آسیب زده که غیررسمی هستند؛ معلمان رسمی هیچ دغدغه ای بابت مجازی شدن درس خواندن یا تعطیلی کلاس های درس ندارند؛ آنها در هر شرایطی، حقوقشان را سر وقت و کامل دریافت می کنند.
به اعتبار شاخص های معتبر و قابل سنجشی که وزیر آموزش و پرورش ادعا می کند می توانیم داوری کنیم که آموزش و پرورش در دولت تدبیرو امید از پوشش گسترده تر، کیفیت بیشتر، عدالت بیشتر، محرومیت کمتر و دسترسی به فضای ایمن تر جلوتر بوده است اما همانطور که محسن حاجی میرزایی تاکید کرده است معلمان هنوز تا رسیدن به موقعیت آرمانی فاصله دارند.
