به گزارش بانک و صنعت، این استارت آپ مستقر در ماین اعلام کرد که یک شرکت آموزشی ویرجینیایی به نام MaxIQ Space توافق کرده است که حداقل 60 محموله دانشجویی را برای هر بار پرتاب خریداری کند، که حداقل دو پرتاب آن در سال، پرتاب زیرمداری باشد. اگرچه این توافقنامه شامل پرتاب های آزمایشی و مأموریت های مداری نیز می شود. جزئیات مالی این توافق نامه هنوز اعلام نشده است.
استارت آپ bluShift در حال توسعه پرتابگرهایی است که از سوخت غیر سمی و مشتقات زیستی استفاده می کنند. این شرکت تازه وارد در تاریخ 31 ژانویه اولین نمونه پرتابگر خود را که Stardust 1.0 نام داشت، از مرکز تجاری لورینگ در لیمستون، ماین به فضا پرتاب کرد. این شرکت که در سال 2014 تاسیس شده است ، در زمان راه اندازی هشت نفر را استخدام کرده بود.
هدف این شرکت پرتاب نانوماهواره ها به مدارهای قطبی از سواحل ماین است. bluShift در نهایت قصد دارد مشتریانی را هدف قرار دهد که مدارهای انعطاف پذیرتری نسبت به آنچه در محموله های ثانویه پرتابگرهای بزرگتر SpaceX Falcon 9 یا Rocket Lab Electron وجود دارد، داشته باشند.
ساسکا دری، مدیر عامل شرکت روز پنجشنبه (24 ژوئن) در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت که bluShift خرید مواد لازم برای تولید موتور با سوخت زیستی خود را آغاز کرده است. دری افزود، این شرکت همچنین به دنبال تأییدیه از سازمان هواپیمایی فدرال آمریکا برای یک سایت پرتاب دیگر است - که به پرتابگرها اجازه می دهد تا برای انعطاف پذیری بیشتر برد پرتاب، از فراز اقیانوس پرواز کنند - و یک پرتابگر بزرگ تر هم برای ادامه برنامه آزمایشات خود. bluShift اعلام کرده است که هدفش مکانی برای پرتاب پرتابگر جدیدتر در حال توسعه Starless Rogue در شرق ماین است. پرتابگری که قادر به پرتاب محموله های زیرمداری تا ارتفاع 150 مایلی (241 کیلومتری) است.
