پیاده روی ها شهرهای شمال ، جولانگاه کسبه!!

مردم با هر بار عبور از پیاده روها جدای از چاله ها و زشتی این عبور گاه ها، به بی عرضگی دستگاه های مربوطه می اندیشند و اینکه چرا کسی نسبت به حفظ حقوق شهروندی اقدامی نمی کند.

حضور انواع دستفروش ها در شهرهای شمالی ایران به دلیل آنچه رشد بیکاری و فقر مطرح است، کم بود که اکنون در مسیر اصلی ورودی و خروجی شهر، تعمیرکارها، سازندگان در و پنجره آهنی و آلومینیومی ، لاستیک فروشان، بقالها، فروشندگان لوازم یدکی خودرو، نصاب های دزدگیر، لوازم صوتی و تصویری و تزئیینات خودرو، بنگاه های فروش خودرو " به اصطلاح و کلاس خودشان ، مثلا گالری اتومبیل!" ، شویندگان خودر یا کارواش، تعویض روغنی ها و... همه و همه دست در دست هم پیاده روها را اشغال کرده اند.  شهرداری ها و شوراهای شهر، سازمان های مسوول مانند بخشداری ، فرمانداری ها هم گویی مسوولیتی در این عرصه ندارند ومانند چوب خشک عمل می کنند و هیچ واکنشی نسبت به این ظلم به حقوق شهروندی ندارند.!!

در تعطیلات عید در شهرهای شرق گیلان در استانه اشرفیه، لاهیجان، لنگرود، رودسر ، املش و بخش های رحیم آباد، چابکسر، کلاچای ، و غرب مازندران شهرستان های  رامسر ، چالوس ، نوشهر و تنکابن و بخش های تابعه شخصا مشاهده می کردم که این مشاغل همه پیاده رو را نه به صورت موقت و به عنوان مثال چند دقیقه یا یک ساعت بلکه از شواهد مشخص بود که به شکل دایمی و ملکی در اختیار گرفته اند و مردم برای رفت و آمد باید وارد حاشیه خیابان ها و جاده های اصلی و پرتردد شوند که برای افراد سالمند و کودکان بعلت سرعت خودروها بسیار خطرناکتر از سایر شهروندان است.

به گفته مردم این نواحی شهرداری ها و شوراها نیز که مسوول برخورد با سد معبر هستند هم یا با این مشاغل کنار آمده اند و حق و حسابی دارند و یا آنکه بی تفاوت نسبت به حقوق شهروندی هیچ برخورد و واکنشی نسبت به جمع آوری این مزاحمین نداشته و ندارند.  این مساله در ظاهر ممکن است خیلی مهم تلقی نشود که البته نمی شود ، اما بعد از وقوع هر حادثه ای اهمیت خود را بروز می دهد که شایسته است شهرداری ها ، فرمانداران و استانداران نسبت به موضوع حساسیت داشته باشند