این عدد که نشان‌دهنده میزان کل آهن کل است تعیین‌کننده میزان مگنتیت یا هماتیت موجود در سنگ‌آهن نیست.
در واقع مگنتیت همان هماتیت است با این تفاوت که مولکول اکسیژن داشته و با علامت FeO نشان داده می‌شود. بنابراین ارائه مقدارFeO معیاری برای تخمین اولیه مقدار مگنتیت در ذخیره محسوب می‌شود. در واقع باید توجه کرد از آنجایی‌که فرآوری کانی‌های هماتیت‌دار نسبت به کانی‌های مگنتیت، فرآیند طولانی و پرهزینه‌تری دارند به همین دلیل تمایل بهره‌برداران بیشتر فعالیت در معادن سنگ‌آهن مگنتیتی است. آهن موجود در کانی‌های مگنتیت‌دار به دلیل برخورداری از عیار بالاتر و جذب راحت‌تر با روش آهن‌ربا، بسیار راحت پرعیارسازی می‌شود اما هماتیتی‌ها به دلیل اینکه جذب آهن‌ربا نمی‌شوند و عیار پایین‌تری دارند برای فرآوری به فناوری خاص نیاز دارند.
در روش استفاده از سنگ‌آهن‌های هماتیت‌دار به آب زیادی نیاز است که به دلیل مشکل کم‌آبی کشور ما و به‌ویژه اینکه عمده این ذخایر در مناطق کم‌آب کشور واقع شده‌اند تمایل به بهره‌برداری از این معادن کاهش یافته است. بهره‌برداران این معادن به صورت عمده بخش خصوصی هستند که توانایی مالی چندانی برای ورود به این معادن ندارند یا ترجیح می‌دهند دنبال سنگ‌آهن با عیار بالاتر باشند و از ذخایر در سطح استفاده کنند تا اینکه استخراج سنگ‌آهن را به عمق برده و سرمایه‌گذاری بیشتری انجام دهند. این در حالی است که در تمام دنیا به موازات استفاده از سنگ‌آهن‌های مگنتیتی و پرعیار، از سنگ‌آهن‌هایی با عیار پایین‌تر نیز استفاده می‌کنند و فناوری آن نیز موجود است که نیاز کمتری به آب دارد.
چنانکه شاهد هستیم در چین ذخایر 12 درصدی سنگ آهن هم مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. درحال‌حاضر یک سری گنبدهای نمکی در استان هرمزگان با ذخایر مناسب آهن هماتیتی وجود دارند که باید مورد بهره‌برداری قرار گیرند. آگاهی از مقدار و نسبت مگنتیت به هماتیت برای به‌دست آوردن درک اولیه از فرآیند و هزینه‌های مرتبط با آن، لازم است. به همین دلیل علاوه بر درصد Fe، لازم است مقدار FeO نیز در تعیین آنالیز شیمیایی کان سنگ‌آهن تعیین شود.
