گزارشی که رئیس جمهور دولت یازدهم به مردم ارائه کرد، زوایای روشن و پنهان بسیاری را در منظر افکار عمومی گذاشت ، تا با ایجاد امید به تغییرات امیدوار کننده روح تازه ای به ساز و کارهای اقتصادی ، کاهش تورم و بعضی از فاکتورهای اقتصادی بدمد و بخصوص اهداف سیاسی که به تعجیل به آن دست یافت و اکنون این سوال در ذهن متبلور می شود که آیا دولت امید توانست به اهداف خود برسد، آیا نقشه راه روی کاغذ نگاشته شده در عرصه عمل توانست توانایی های خود را به منصه ظهور برساند. مسلماً در حوزه انصاف نمی توان در یکصد روز انتظار معجزه افسانه سازی را داشت و تورم افسار گسیخته ساختاری سالهای گذشته را به سادگی مهار کرد و دیده های گریان بسیاری از اقشار کم در آمد را دوباره خندان دید. گرداب ساختار مریض گونه اداری ، مدیریت ناکارآمد ، مولدین ناراضی اقتصادی ، (تولید کنندگان) کسر بودجه عمومی طرحهای غیرقابل اجرا ، بن بست سیاست خارجی ، تورم ، پشت پرده فساد های مالی و ناکارآمدی بخش های اقتصاد دولتی و امثالهم گوشه ای از موارد و مشکلاتی هستند که مسلماً نیازمند انقلابی هنرمندانه مدیریتی و استفاده از تمامی ظرفیت هاو پتانسیل ملی درون نظام است .
دولت های بسیاری در طول سالها براریکه قدرت مجریه تکیه زدند و نه تنها نتوانستند ضعف های ساختاری بسیاری را فروکش کنند بلکه کاستی های بسیاری نیز بر جای گذاشتند. دولت امروز میراث دار تورم 40 درصد بوده است ،رشد اقتصادی منهای 5 درصد را تجربه می کرد، عرصه های اقتصادی شرایط اسفناکی را می گذارند، رقم بیکاری به بیش 15 تا 18درصد به صورت رسمی می رسید، دولت با بودجه تصویب شده ای روبرو بود که منابع تامین مالی آن هرگز پیدا نبود ، تامین بسیاری از کالاهای اساسی و استراتژیک ممکن نبود، تحریم های ناعادلانه جهانی بر شانه های خسته اقتصاد و جامعه خنجر می شد که حوادث بسیاری را در عرصه زندگی مردم شاهد بودیم. افزایش نرخ دلار و متعاقب آن کاهش ارزش پول ملی فقط یکی از میراث های به جای مانده برای دولت امید بود. در بعد روانی این بحران هجوم نقدینگی بخش های اجتماعی به سوی خرید ارز بسیاری از مبادلات تجاری واردات و صادرات را دچار نقص عمده کرد و مدیریت اتاق فکر پاستور در دولت آقای احمدی نژاد فقط نظاره گر آنچه شد که امروز می بینیم .
تولید روزانه 5/3 میلیون بشکه نفت و صادرات فناوری شده آن بدون محدودیت تحریمی برای دولت قبلی عروس خوبان بود و نمایش صندوق خالی از ذخایر ارزی ، و فرصت های از دست رفته و حسرت های به جا مانده و دولت امید در حالی این اسفناکی را تحویل گرفت که بودجه عمومی دولت با صادرات 900 هزار بشکه ای آن هم نقدینگی بلوکه شده از سوی کشورهای طرف معامله چون چین و پاکستان دهند یا کره،
و در عین حال کسری بودجه 30درصدی یا 40 درصدی تامین منابع مالی یکی از چالش های پیش روی دولت امید بود نگارنده با عبور از گذشته و مرور کلی از آن، امروز افق های روشن ذیل را قابل بررسی می بیند که امروز از عمر 100 روزه دولت می گذرد که به زعم بسیاری از کارشناسان مسایل اقتصادی می توان نقطه عطفی باشد . دولت با چالش بودجه عمومی تثبیت و ترمیم بودجه را پیش برد از اینکه توانست با کاهش 170 هزار میلیارد ریالی عمران بر ترمیم کلان آن دست یابد که البته باز هم در بعضی از منابع تامین مالی و تخصیص مالی با مشکلات بسیاری روبرو است در روال گذشته منابع مالی کسر آمده در بودجه معمولاً از طریق استقراض از بانک مرکزی و منابع صندوق ذخیره ارزی صورت می پذیرفت که بار منفی وارده بر پیکره اقتصادی چون سمی مهلک تورم را به همه ملت 75 میلیونی وارد می کرد و هرگز جبران نشد. تورم لجام گسیخته و تعطیلی بسیاری از منابع تولید فقط گوشه ای از این سطحی نگری و ایدئولوژی اتاق فکر مدیریت کلان گذشته بود 2- دومین چالش پیش روی دولت طرحهای بی بازده و افسانه ای دولت بود که گذشته از بار مالی و تورم تبعات سنگین اجتماعی و اقتصادی سنگینی گذاشت مسکن مهر و طرح مهرآفرین بارفتاری های غیر علمی و غیر اصولی دولت در سفرهای پرهزینه استانی ، مصوبه های غیرکارشناسی و بدون پشتوانه در بسیاری از این سیاست هامیلیاردها دلار ثروت ناشی از فروش نفت بدون تحریم 100 دلاری را بر باد داد و مسلماً دولت جدید با ارئه راه کارهای مدرن ، در مقابل این طرحها ایستادگی خواهد کرد .
3-تغییرات عمده بخش مدیریتی و واگذاری متخصصین مجرب و کار آزمون در پست های مجربه و کلیدی و فعال نمودن اتاق های فکر مدرن ،یکی دیگر از دستاوردهای دولت امیداست که متعاقب آن بعضاً با موانع و فشارهایی مواجه شد
4-فعالان اقتصادی در بخش های تجارت تولید بخش های خدمات عمران نیز با امید واری به روزهای با افق روشن می نگرند و امید را تزریق شده در رگهای جامعه حاصل جمع رفتارهای مدیریت نوین دولت تعریف می کنند که دولت بررسی این خط روشن را ترسیم کرد و نمونه رونق بورس که نه تنها نظاره گر نبودند بلکه افزایش شاخص های آن نشان از یک آرامش و تحول بنیادین بود که 100 روز دولت به آن دست پیدا کرد و سرمایه گذاران امیدوار به روزهای خوب شدند .
5- در بخش کاهش تورم شاید دولت به نتایج بسیار چشمگیری دست پیدا نکرده است که مسلماً به آسانی نیز به آن نخواهد رسید ،امامهمترین دستاورد 100 روزه دولت در عرصه دیپلماتیک سیات خارجی بود که شجاعانه و مدبرانه برگ زرین نوینی را در چشم انداز روابط بین الملل قرارداد. تحرکات بدون شتاب زدگی و همسو با تعاملات جهانی و بین الملل و باز نمودن صندوق بسته پتانسیل روابط خارجی حرکتی تاریخی شد که امروز ما در حل مناقشه هسته ای شاهد بودیم و به طبعات آن فروپاشی کاخ تحریم ها که مسلماً با حفظ حقانیت ملت ایران و پایداری مدیران لایق ایران زمین به نتیجه برد - برد حاصل شد تا تابوی انزوای ساست خارجی برای همیشه شکسته شود، به امید روزی پر از باران و طراوت
