جنگل های شمال به سرعت نابود می شود!

پرده اول  - با یک خودروی 500 یا 600 میلیون تومانی و راننده با کلی کلاس خاص طبقه مرفه " مقصود همان فیس و افاده  محصوص تازه به دوران رسیده ها است" جلوی یک مشاور املاک در نزدیکی ساحل خزر پیاده می شود و نشستن بر روی صندلی های بنگاه معاملات را قابل نمی داند. می گوید، آقا ببخشید- ساختمان مدرن یا زمین خوب در ساحل یا ارتفاعات و در دل جنگل برای فروش چه دارید و مسئول بنگاه با احترام فراوان و تعارفات می گوید، همه نوعش را موجود داریم، اما خوب است که اقای شما هم باشد و به اتفاق ببینید. پشت چشمی نازک می کند و عنوان می دارد که اگه قرار بود، اون هم بیاد که با خودم می آوردمش.

آخه چند سالی است که همه مشاوران املاک در خطه شمال پرده ها و بنرهای بزرگی را مبنی بر اینکه فروش زمین و ملک در ساحل و ارتفاعات را جلوی محل کارشان نصب کرده اند و اخبار آن به داخل که هیچ به خارج از کشور هم رسیده است.!!؟

پرده دوم – به خاطر پیشنهاد مشاور املاک آن روز ناراحت شد و سه روز بعد یعنی امروز دوباره مراجعه کرد و این بار دیگر اقای  بنگاهی خیلی خوب  فهمید که با چه کسی طرف است ، چرا که مشتری تاکید کرد، امروز می خوام ملک را ببینم و پولش هم هر قدر شد ، نقد است. مشاور املاکی که حالا دیگر نمی تواند خوشحالی اش را مخفی کند، با دستپاچکی می گوید، در خدمتیم ، بفرمائید چند مورد را به رویت شما برسانم، اما یک مورد ملک در عمق جنگل برای شما داریم که به کمتر کسی نشان می دهیم. ویو " یا همان چشم انداز" دریا هم دارد و در داخل زمین یک چشمه آب گوارا و سبک هم با درختان تنومند موجود است و در گذشته متعلق به یکی از خان های منطقه بود و قیمتش شاید کمی تند است. مشتری یک کلمه می گوید، بریم ببینیم و چند لحظه بعد در وسط جنگل های منطقه سرو لات در بخش چابکسر ناحیه ای در مرز گیلان و مازندران در 5 کیلومتری رامسر " همانجایی که بعضی ها در دل کوه هتل 7 ستاره در دست ساخت دارند!" حضور پیدا کردند!. 

مشتری ، قیمت را می پرسد و صاحب املاک  می گوید، یک قطعه سه هکتاری با همه امتیازهای خاص آن چیزی حدود 4 میلیارد تومان می شود و می توان کمی هم تخفیف گرفت. مشتری می گوید، چک رو امروز می دهم و شما دنبال یک سازنده خوب " منظور سازنده بومی " در منطقه باشید و حق الزحمه شما هم محفوظ است.

پرده سوم – شنیده امی که این فرد در تهران مسئولیت نسبتا خوبی دارد و در چند سالی در جریان  خدمت به مردم! چند صد یا چند میلیاردی جمع آوری کرده است و اگر چه هیچ کس از او نمی پرسد که این همه پول را در این مدت کوتاه خدمتتان از کجا آورده ای " قانون از کجا آورده ای ؟!" ، در حوالی شهر لنگرود در منطقه لیلاکوه یک قطعه زمین را به قیمت مترمربعی پنج هزار تومان خریداری کرده است و امروز با گذشت حدود هفت، هشت سالی در حالی که زمین زراعی بوده با ارتباط هایی ویژه از تهران و استان آن را قطعه بندی و مردم منطقه می گویند، مترمربعی 150 هزار تومان می فروشد.! باز مردم می گویند، برای شرکت در انتخابات دوره آینده و بعد از آن به بودجه نیاز دارد و کارش هم حرام نیست. زمین را در زمان خود به قیمت خریداری کرده و امروز هم به قیمت منطقه می فروشد. به اظهار مردمی که طرفدار او هستند، این پول را هر جا سرمایه گذاری می کرد، همین مقدار افزایش و ارزش افزوده داشت و لذا کارش درست است.

منطقه در نزدیکی کوه های سبرسبز واقع شده و در صورت خانه سازی که همین قصد را هم دارد، جمعیت زیادی روانه این ناحیه  می شوند و از جنگل و شالیزار اثری نمی ماند، چرا که ایشان بنا به گفته مردم منطقه تصمیم دارد، همه امکانات یک شهرک را به این ناحیه سرازیر کند.

این سه پرده تنها بخشی از تراژدی نابودی جنگل ها ، ساحل و زمین های زراعی در شمال ایران است و اگر در گذشته هر سال شاهد چند مورد از این دسته تغییرات بودیم، امروز دیگر هر هفته تکرار این رخدادها امری معمول است و مردم منطقه نیز به آن عادت کرده اند.!

پرده چهارم – بحران مستمر و بی پایان قطع درختان در جای جای شمال ، نابودی محیط زندگی جانداران که همه این ها در زندگی ما آدم های این سرزمین و کل جهان نقش اساسی دارند، حکایت از طمع بی حد و اندازه انسان دارد و حتما باید با روش های موثر و کارآمد، بدون اغماض و باندبازی و نظایر آن جلوی این تخریب های بی حد و تاسف بار گرفته شود. وضعیت مراتع در شمال ایران به خصوص در گیلان و مازندران به مراتب بدتر از جنگل ها است و در مراتع در همه شهرستان ها و روستاها و ارتفاعات به جای آنکه دامداران به تولید گوشت و شیر و کره و پنیر و تامین غذای مردم سرزمین شان مشغول باشند، پولدارها حضور پیدا کرده و در محوطه های وسیع خانه های مدل آروپایی و ژاپنی و چینی احداث می کنند و به این کارشان فخر هم می فروشند. بعضی از دامدارهای بزرگ منطقه با بد آموزی از این دسته افراد، دام ها را فروخته ، بخشی از پول آن را سرمایه گذاری " حداقل در بانک سپرده گذاری و سود آن را دریافت می کنند" و بخش دیگر را خانه سازی کرده و به اصطلاح زندگی راحت را به کار و تلاش ترجیح می دهند. این کارهای ضد فرهنگ و ضد تولید، بی تردید بسیار بدتر از نابودی جنگل است، چرا که تولید کننده با مشاهده ضد فرهنگ ها و بد آموزی ضمن آنکه تولید را قطع می کند، به جمع مرفهین بی درد پیوسته و تنبلی و کاهلی را  چراغ راه خود قرار می دهد.!!

پرده پنجم – نگارنده این سطرها به محیط زیست، تشکل های طرفدار محیط زیست ، سازمان جنگلها و آبخیزداری ( همان منابع طبیعی و جنگلبانی) و دیگران در کشور و در منطقه شمال عرضه می کنم، مگر شما ...... که هر کسی از هر جا که دلش خواست بلند می شود و می آید در عمق جنگل های شمال خانه سازی می کند، جاده می سازد، درخت قطع می کند و با دادن رشوه به همه که خیر به بیشتر افراد کارش را به سرعت به پیش می برد. پس نقش حضور و مسئولیت و ماموریت شما چیست.

چرا محیط زیست مراقبت های خود را در شمال  زیبا بیشتر نمی کند و اساسا چرا مسئولان این بخش ها فقط به دادن آمار و گزارش ها دل خوش کرده اند. برادر، خواهر من  جنگل ها از یک میلیون و 400 هزار هکتار به یک دوم چند دهه اخیر کاهش یافته و با این سرعت نابودی به یقین تا سال 1450 دیگر از جنگل در شمال اثری نیست. مجلس ، دولت و دیگر مسئولان همتی کنند و قوانین سخت گیرانه ای وضع و اجرا کنند که کسی جرائت نکند به ساحل دریا و جنگل ها شمال به چشم نابودی که هیچ حتی به چشم بد نگاه کند.

فرد یا افراد به صورت یک تیم و گروه به بهانه سرمایه گذاری وارد منطقه می شود، با رانت در تهران و سودجویی از افراد بیکار و سربار جامعه بومی بهره کشی کرده و هر نوع که دلش می خواهد عمل می کند. در مناطق تاریخی در تالش ، رودبار ، رودسر ، لاهیجان ، رامسر ، تنکابن خانه سازی  و ویلا و مجتمع سازی می کنند و میراث فرهنگی در تهران یا در منطقه شمال هم دم بر نمی آورند. چند دهه است که چنین می کنند و مربوط به این دولت و آن دولت هم  نیست.!!

یکی کسی ، یک نهادی ، یک مجموعه ای  باید  با اقتدار و برای حفظ منافع ملی و توجه به حقوق ایندگان این سرزمین راست قامت همین امروز این نامردمی ها بایستد و اجازه ندهد که جنگل ها این نعمت های طبیعی و خدادادی که  بی شک سهم نسل ها آینده هست به همین سادگی چوب حراج نخورده و از بین بروند.

یک کارشناس منابع طبیعی معتقد است، بهره‌برداری از جنگل‌های شمال باید به سرعت متوقف شود زیرا به نظر وی دیگر  جنگلی  نمانده است، زیرا سالانه مجوز قطع 800 هزار متر مکعب چوب از جنگل‌ها صادر می‌شود! که اکثر آنها جنگل‌های راش منحصر به فرد ایرانی هستند که در دنیا هیچ نظیری ندارد و در صورت قطع شدن هم امکان بازیابی و احیاء ندارد . به عقیده این دلسوخته به منابع طبیعی و جنگلهای کشور هر کسی بگوید بعد از قطع جنگل‌های راش می‌توان دوباره آن را احیاء کرد، اشتباهی آشکار می‌کند و نشان می‌دهد که در زمینه جنگل کار عملی نکرده است. یوسفی گفت: مطالعات دانشگاهی نشان می‌دهد حتی در بعضی موارد مجوز صدور قطع از سوی سازمان‌ جنگل‌ها 5 برابر رویش بوده است و این مسئله جنگل‌های شمال را به سوی نابودی سوق داده است. وی افزود: در حال حاضر زمین‌خواری و تغییر کاربری در جنگل‌های شمال به شدت رو به گسترش است،اگر زمانی جنگل‌های بلوط شمال کشور در دنیا معروف بود. در حال حاضر  ویلاسازی به شکل گسترده‌ای انجام می‌شود و اگر نوار ساحلی شمال را از آستارا تا گرگان در نظر بگیریم، توسعه صنعت، جاده‌سازی، ویلاسازی، جنگل جلگه‌ای شمال را نابود کرده و  جنگل شمال تنها در نوار بسیار باریکی در کوهستان‌های شمال وجود دارد. وی پیش‌بینی کرد: با همین وضعیت اسف‌باری که پیش می‌رود در 10 سال آینده ( حالا ما به خوشبینی زاید الوصف اعلام کردیم تا 50 سال دیگر) عملا تعریف جنگل در شمال را از دست خواهیم داد و باید به هرشکل و شیوه و مدیریتی بهره‌برداری از جنگل  به سرعت متوقف شود. وی افزود: آمار نشان می‌دهد طی40 سال گذشته 18 میلیون هکتار جنگل در کشور وجود داشت و در حال حاضر این میزان در خوش‌بینانه‌ترین حالت به 14 میلیون می‌رسد، اما اگر با تعریف استاندارد جهانی که 10 درصد تاج را پوشش می‌دهد محاسبه کنیم این میزان در کشور ما 9 میلیون هکتار است، یعنی طی 50 سال گذشته نزدیک به 50 درصد جنگل‌ها کشور ما از بین رفته است که تخریب فوق‌العاده‌ای و حیرت انگیز است و باید به حال  و روز جنگل و منابع طبیعی خون گریست..

پرده چهارم.

روند رشد ساخت و ساز انهم هزاران افسوس اغلب بی قواره " گرچه با قواره اش هم نباید در ارتفاعات و جنگل و اراضی زراعی ساخته شود" به خصوص در چند سال اخیر در ارتفاعات بلایی بر سر محیط زیست طبیعی ، جنگل و منابع طبیعی  آورده است که دیگر محیط زیست حتی با معاون رئیس جمهوری بودنش  یا رئیس سازمان جنگلها و ابخیزداری هم نمی توانند کاری کنند. باید قوانین محکم تر تنظیم و ابلاغ و اجرای مستحکم تر با تامین نیروی انسانی و امکانات لازم در کار باشد تا جنگل این نفس تازه سراسر ایران زمین برجای و استوار بماند. 

اکنون در شمال ایران آنقدر خانه سازی اعم از ویلا و انبوه سازی شده است که سازندگان دیگر مشتری ندارند و با تبلیغات وسیع در معابر عمومی از جمله بر روی بدنه اتوبوس ها و مترو حتی در تهران و مشهد و در تبریز و اصفهان  در مسیر اتوبان ها به دنبال خریدار هستند. 

آقایان مسئولان چرا قانونی وضع  و اجرا نمی کنید که بساز بفروش ها چه بومی یا غیر بومی نتوانند در ساحل دریا، جنگل ها و اراضی مزروعی به خصوص در برنجزارها خانه سازی کنند. افراد سود جو نه تنها انبوه سازی و مجموعه سازی ویلایی می کنند که از بانک ها وام های کلان هم دریافت می کنند. بانک هایی که تبلیغات مردمی بودنشان گوش فلک را کر کرده است  و بالاترین سطح سود را در جهان دریافت می کنند، اما  برای ازدواج دوجوان حاضر به پرداخت 6 میلیون تومان برای دو نفر بعد از دو سال هم نیستند، از آن طرف هم مسئولان فریاد بر می آورند بروید ازدواج کنید و سنت رسول الله را احیا کرده و فرزند آوری کنید، به راستی چگونه می توان این دو سوی معادله را به یک نتیجه قابل قبول رساند؟.!

جنگل و سرسبزی شالیزارهای شمال نفس تپینده زمین است و برای همه کشور ایران مفید است ، اما گویی هیچ گوشی بدهکار برخورد با متجاوزان به جنگل نیست.

از یک سو قاچاقچیان چوب هر سال به خصوص در ایام تعطیلات ( با آتش زدن جنگل ها و حمل و نقل چوب های قطور به صورت آشکار و گاه با همکاری برخی از محافظان در قبال دریافت وجوهی اندک هر آنچه سرسبزی و زیبایی است را نابود می سازند. ) ، هزاران درخت تنومند را قطع کرده ، می فروشند و برخی هم با سند سازی محلی زمین را به افراد بومی واگذار می کنند. از سوی دیگر انبوه سازان و بساز بفروش های ... بی محابا به دل جنگل زده اند و بی توجه به اکوسیستم منطقه همه آثار گیاهی و جانوری را نابود می سازند تا به درآمدهای نامشروع و کلان برسند. گروهی هم برای فخر فروشی از درآمدهای درست و نادرست خود در شهرهای بزرگی ، خانه های آنچنان در دل جنگل ، ساحل دریا و ارتفاعات می سازند و در طول سال با دوستان و .... به عیش و نوش می پردازند.

کسی با تفریح و تفرج افراد با پول یا قدری پولدار مخالف نیست ، آما این تفریحات نباید و هرگز نباید به قیمت نابودی ساحل دریا و جنگل تمام شود و حاکمیت باید قدرت خود را در نقطه ، نقطه شمال به نمایش بگذارد. اگر امروز در دهم آذر ماه 1392 اقدام نکنیم و نکنید ، خیلی زود باید انگشت حسرت به دهان گرفته و افسوس دیروز را بخوریم که می توانستیم برخورد کنیم، اما اجازه دادیم ساحل و جنگل و ارتفاعات و آثار تاریخی و ... نابود شود.

رسالت و وظیفه خطیر هر رسانه ای گوشزد کردن این نوع معضلات و تجاوزات به حقوق و حریم مردم با جزئیات  است و ما تلاش داریم تکلیف شرعی و سرزمینی خود را به انجام برسانیم ، باقی با شماهایی خواهد بود که مسئولیت دارید. والسلام

                                                                         م ، محمدپور – مدیرمسئول نشریه واکنش و 

                                                                       مدیر شبکه خبری گیلان 24 و بانک و صنعت