به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت ، شاید پرداختن به بنزین با توجه به ریشه این امر در اذهان عمومی راحتتر باشد؛ چراکه در سالهای پیش، بنزین عامل اصلی آلودگی هوا شناخته شده بود. آغاز طرح ضربتی خودکفایی بنزین و حرکت به سمت توزیع ریفرمیت در سال های گذشته، محیط زیست و سلامتی شهروندان را چنان به مخاطره انداخته بود که در آن سالها تنها چند روزی هوای پاک نصیب مردم شده بود و خاطره بد آن روزها در ذهنها ماندگار.
اما با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و تاکید وزارت نفت و سازمان محیط زیست، بساط توزیع ریفرمیت از کشور برچیده شد و جایش را به بنزین با کیفیت یورو 4 داد.
شاید منتقدان و مقصران این امر برای عبور از بحران پیش آمده در سال های گذشته، راهی جز زیرسوال بردن دستاورد این دولت نداشته باشند؛ اما وجدان عمومی پس از آگاهی و گذشت زمان قضاوت خواهد کرد.
حال تهران چطور است؟
تهران به عنوان پایتخت شاید بیش از پیش زیر ذرهبین باشد و همگی جویای حال و احوال این شهر باشند، این روزها حال تهران خوب نیست، آلودگی میهمان ناخواندهای است که با سردی هوا تهران را در برگرفته است؛ ولی تهران اینبار برخلاف سالهای گذشته بدی حالش ربطی به بنزین ندارد. این سالها بنزین با کیفیت یورو 4 روزهای پاک را در تهران از سه روز در سال 92 به 193 روز در هشت ماه امسال ارتقا داده که این بزرگترین دستاورد بنزین پاکی است که وزارت نفت به سختی و با احساس مسئولیت در این دوره انجام داد.
کیفیت بالای بنزین تهران
بنزین توزیعی در تهران یورو 4 است. به قول معاون مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران، بنزین توزیعی در تهران با اکتان 91، بنزن 1 درصد، آروماتیک 35 درصد، گوگرد 50 جزء در میلیون و الفین 18 درصد است که بر این اساس بنزین تهران پاک و فاقد آلودگی است.
شاهرخ خسروانی تاکید میکند: بنزین تهران از پالایشگاه شازند اراک براساس استانداردهای یورو 4 تامین و توزیع میشود. پالایشگاه شازند اراک تولید روزانه 15 تا 16 میلیون لیتر بنزین را برعهده دارد که حدود 500 هزار لیتر در این شهر و مابقی در استانهای تهران و البرز توزیع میشود.
خسروانی، میزان بنزین توزیعی در تهران را روزانه 12 میلیون لیتر اعلام میکند و میگوید: تعهد وزارت نفت بر اساس تکلیف دولت توزیع بنزین یورو 4 بوده که بخش پالایشی کشور در این مسیر حرکت کرده و کاملا به این مهم مقید بوده است.
آنچه که فضای نقد را غیرمنصفانه میکند، این است که آلودگی هوایی که سالها آسمان تهران را تیره و نفس کشیدن را مشکل کرده، ناشی از یک مولفه نیست که به زودی و با حل یک مشکل رفع شود؛ بلکه زوایای متعددی دارد که تاثیر هر یک از عوامل باید جداگانه بررسی شود؛ ولی آنچه که مسلم است، این است که به عقیده کارشناسان سازمان های محیط زیست و استاندارد، وزارت نفت در این شلوغی نمره قبولی گرفته؛ چراکه بدون کم و کاست به تعهداتش عمل کرده و کیفیت بنزین را تا حد استاندارد تعریف شده بالا برده و مانع توزیع ماده خطرناک و سمی ریفرمیت به جا و به نام بنزین در کشور شده است.
شاهد این مدعا اظهارات رئیس سازمان ملی استاندارد است که براساس آخرین نمونهبرداری از بنزین هشت کلانشهر اصلی کشور، اعلام کرد: نمونههایی که از پالایشگاهها و جایگاههای سوخت تهران گرفته شده نتایج خوبی داشته و مشکل خاصی در آن ها وجود ندارد.
نیره پیروزبخت میگوید: نمونههای بنزین آزمایش شده در تهران از نظر میزان گوگرد، هیدرکربورها، آروماتیکها، الفین و بنزن در شرایط استاندارد قرار دارند و بنزن نمونه مورد نظر در حد استاندارد یک درصد است.
وی تاکید میکند که ما در سالهای گذشته و در زمان بحران شاهد آن بودیم که بنزن برخی از بنزینها تا عدد پنج نیز بالا رفته بود؛ ولی هم اکنون بنزین توزیعی در تهران بنزن یک درصد دارد.
بیکیفیت بودن بنزین را در عمل ثابت کنید
مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران نیز درباره کیفیت بنزین تهران میگوید: بنزین تهران از پالایشگاه اراک که تامینکننده بخش عمده بنزین یورو 4 کشور است، تامین می شود و هیچ فرقی با بنزین توزیعی در اراک ندارد.
وی، با اشاره به اینکه هماکنون کیفیت بنزین هشت کلانشهر کشور به یورو 4 رسیده است، تاکید می کند: مرجع رسمی برای تایید استاندارد بنزینهای تولیدی و وارداتی در کشور تنها وزارت نفت نیست و بنزین تولیدی و وارداتی از سه مرجع رسمی مورد بررسی و بازبینی قرار میگیرد و در نهایت مجوز توزیع دریافت میکند؛ البته کار نظارت در این مرحله به پایان نمیرسد و بازرسی های دورهای شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی و سازمان استاندارد این فرایند را تکمیل میکند. بنابراین، ربط دادن آلودگی هوای تهران و سایر کلانشهرها به بنزین امری غیرواقعی است که امیدواریم منتقدان با سند و مدرک ادعای خود را ثابت کنند.
عباس کاظمی، درباره کیفیت بنزین توزیعی در کشور توضیح میدهد که ریفرمیت دریافتی از پتروشیمیها دارای آروماتیک 60 تا 70 درصد، بنزن حدود 6 تا 10 درصد و اکتان 84 بوده که بعد از اختلاط با دیگر مولفهها به بازار عرضه میشد.
در حالی که کیفیت بنزین وارداتی دارای مشخصات آروماتیک کمتر از 39 درصد، بنزن کمتر از یک درصد، گوگرد کمتر از 50 جزء در میلیون، الفین کمتر از 18 درصد و دارای اکتان 95 است که چنانچه ملاحظه میشود این محصول در قیاس با ریفرمیتهای دریافتی از پتروشیمیها نیز در شرایط مطلوبتری قرار دارد.
آنچه که امروز مردم تهران و ایران در این میان پیش از شنیدن نقدهای غیر منصفانه به آن نیاز دارند، همت برای حل این معضل اجتماعی است که هر سال جان صدها نفر را به مخاطره می اندازد، بنابراین شایسته است همه نهادها و سازمان های متولی به ارائه عملکرد در باب وظیفه خود در حفظ محیط زیست بپردازند و قضاوت را برعهده مردم بگذارند.
اکرم برنجی