بانک و صنعت، به عبارت دیگر از آنجا بستر و امکانات دست یابی به درآمدها و سود فعالیتهای اقتصادی را دولت فراهم ساخته است، لازم است بخشی از درآمدهای جامعه و یا بخشی از سود فعالیتهای اقتصادی به دولت منتقل شود.
مالیات به منظور حفظ و نگهداری از بسترهای موجود برای انجام فعالیتهای اقتصادی و ایجاد امکانات و منابعی که دولت در اختیار فعالان اقتصادی میگذارد، گرفته میشود که از مهمترین آنها میتوان به هزینههایی که صرف توسعه زیرساختهای اقتصادی، ایجاد فضاهای کسبوکار، تأمین هزینههای جاری دولت به عنوان تسهیلکننده فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی و هزینههایی که صرف امنیت انجام فعالیتهای اقتصادی میشود، اشاره کرد.
برای اینکه نقش ملموس تری از نحوه مصرف مالیات بیان شود میتوان به بخشهایی از درآمدهای حاصل از مالیات بر ارزش افزوده اشاره کرد که در زمینه تأمین هزینههای درمان و سلامت افراد جامعه و همچنین کمک به تأمین منابع مالی شهرداریها و دهیاریهای کشور پرداخت میشود. در این راستا از میزان 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده کالا و خدمات، یک درصد آن به حوزه سلامت و درمان و 3 درصد به شهرداریها و دهیاریهای سراسر کشور اختصاص داده میشود که در خصوص درمان میتوان نقش سهم مالیاتی که به این حوزه اختصاص داده شده است را به وضوح در طرح جامع سلامت که در سالهای اخیر به اجرا در آمده و هزینههای درمان را بسیار پایین آورده است، اشاره کرد. همچنین میزان 3 درصد از درآمدهای مالیات بر ارزش افزوده که به شهرداریها و دهیاریها اختصاص داده میشود، به منظور تأمین هزینههایی چون تجهیز و نوسازی ناوگان حملونقل عمومی، ایجاد پارکها و فضاهای تفریحی، ترمیم خیابانها و معابر شهری، نوسازی مدارس و غیره مورد استفاده قرار میگیرد.
علاوه بر آنچه گفته شد، مالیات رکن اصلی در بودجه عمومی هر کشور است که به عنوان مهمترین ابزار در تخصیص منابع، حصول اشتغال کامل، درجه معقولی از ثبات قیمتها، توازن حسابهای بینالمللی، توزیع صحیح درآمدها میان طبقات و بخشهای مختلف اقتصادی جامعه و به تبع آن کاهش فاصله طبقاتی، از آن بهره گرفته میشود.
به این ترتیب مالیات به عنوان عامل اصلی در چرخه اقتصادی کشور نقش خود را ایفا میکند و در واقع ابزاری است برای به حرکت درآوردن تولید و اجرای برنامههای توسعه، توزیع عادلانه امکانات و ثروت و جلوگیری از انحصار و غیر رقابتی شدن بازار در تخصیص بهینه منابع.
با توجه به آنچه گفته شد، ارتقا شاخصهای عدالت اجتماعی و اقتصادی در تحقق درآمدهای مالیاتی است و این امر قابل کتمان نیست چراکه درآمدهای حاصل از مالیاتهای پرداختی در قالب تسهیلات اجتماعی و رفاهی در اشکال مختلف مجددا به مردم بازخورد داده میشود. سازوکارهای اخذ مالیات در یک فرآیند معقول و منطقی باید به نحوی باشد که فعالان اقتصادی و صاحبان صنایع با آرامش خاطر و آسودگی خیال نسبت به پرداخت مالیات رغبت نشان داده و اطمینان خاطر داشته باشند که مبالغ پرداختی آنان بهدرستی صرف آبادانی، پیشرفت و ارتقاء سطح خدماترسانی به مردم میشود.
سازمان امور مالیاتی