به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت، مهران مکوندی به عواملی از جمله فشار سطحی و فشار مخزن بسیار بالا، حجم زیاد ضایعات روی چاه و آسیبهایی که به شیرهای سرچاهی رسیده است اشاره کرد و گفت: این موارد، سختی عملیات مهار را دوچندان کرد.
وی که سابقه حضور در هفت عملیات مهار آتش را در کارنامه خود دارد، در پاسخ به این پرسش که سختترین عملیات کدام بوده است، عنوان کرد: رگسفید از همه سختتر است.
به گفته مکوندی، در نفتشهر بیش از 10 بار عملیات مهار از سطح با استفاده از 9 استینگر انجام شد تا عملیات به نتیجه رسید. اما نکته اینجاست که در نفتشهر، فورانگیر مستقیم بود و فشار سطح 960 پیاسآی و فشار مخزن 1650 پیاسآی بود؛ حال آنکه در رگسفید فشار سطح 2400 پیاسآی و فشار مخزن حدود 3400 پیاسآی است و شیرهای فورانگیر به صورت 30 درجه کج شدهاند و نشتی شدید دارند.
وی ادامه داد: در چاه 147، شیر فورانگیر در جای خود محکم نیست و این نبود ثبات، مانع نشستن استینگر و هدایت آن به درون فورانگیر میشود.
مکوندی به مهار چاه 23 کنگان هم اشاره کرد و گفت: عملیات مهار از سطح در آن چاه جواب نداد و سرانجام پس از 145 روز و با حفر پنج حفره انحرافی، نتیجه حاصل شد.