یادداشت:

مشارکت در پرداخت مالیات، تبلور وفاق ملی و عزم همگانی

عمده ترین منابع بودجه کشورمان، درآمدهای نفتی می باشد که البته رو به اتمام بوده و میبایست برای آیندگان نیز سهمی از این نعمت خدادادی در نظر گرفته شود.

بانک و صنعت، ایجاد رفاه، امنیت، آرامش و آسایش خانوارها در سایه همکاری و همیاری مردم با دولت خدمتگزار حاصل می گردد. این مقوله مهم در سایه وفاق همگانی و عزم ملی میسر است و همه ما باید بدانیم که تحصیل درآمد و سود، با استفاده از امکانات کشورمقدور می شود و برای همین باید تمام آحاد جامعه بخشی از درآمد و سود حاصل را به حساب دولت واریز کنند تا دولت بتواند از محل این درآمدها، امکانات رفاهی را برای همه مردم گسترش داده و امنیت و آسایش را در جامعه حکمفرما نماید.

بی شک همه ما اذعان داریم که منابع درآمد دولت محدود بوده و دولت قادر نیست با این بودجه محدود در تمام نقاط کشور به همه مردم جامعه خدمت رسانی کند.مردم باید دست یاری به دولت داده و در اداره کشور سهیم باشند. 
مهمترین حسن این همیاری این است که مردم مطالبه گر می شوند یعنی می توانند در صورت بروز کاستیها و ایرادات در امر کشورداری، اعتراض کرده و حقوق خود را مطالبه نمایند. به عبارت دیگر، زمانی که دولت و مسئولین مطابق قانون، مالیات را از مردم وصول نمایند باید در قبال آن خدماتی را به بهترین شکل ممکن به مردم ارائه دهند زیرا که هزینه این خدمات را فقط از منابع کشور استفاده نکرده اند و بخشی از آن از محل مالیات پرداختی مردم تامین شده است.
مشارکت در پرداخت مالیات، نیازمند بسترسازی و ترویج فرهنگ لازم می باشد. شفاف سازی در چگونگی هزینه کرد مالیاتها و معرفی پروژه ها، طرحها و اقداماتی که از محل مالیاتها انجام می شود، بهترین روش ممکن برای جلب اعتماد مردم جهت همکاری با نظام مالیاتی است.
هر آینه مردم، در جریان محل صرف مالیات پرداختی خود قرار بگیرند و مطمئن باشند که مالیات پرداختی آنها برای ایجاد امکانات عمرانی و رفاه خودشان صرف می شود تمایل بیشتری برای مشارکت در پرداخت مالیات پیدا می کنند.
در این صورت است که مدرک سازی برای فرار از مالیات، بی معنا می شود و همگان در موعد مقرر و با ارائه اطلاعات صحیح از کسب و کار و درآمد خود با دستگاه مالیاتی و دولت برای پرداخت مالیات، همگام می شوند.
پرواضح است که اعمال فشار و ردیابی برای آگاهی از اطلاعات شغلی مودیان و فعالان اقتصادی در صورت عدم تمکین آنها در برابر قانون، کاری سخت و زمان بر بوده و منجر به تحمیل هزینه زیاد به دستگاه مالیاتی است. هدررفت وقت و انرژی ماموران و به نتیجه نرسیدن بسیاری از پرونده های مالیاتی و در نتیجه عدم تحقق درآمدهای پیش بینی شده، تنها نتیجه ای است که عاید دولت خواهد شد.
در عوض اگر فرهنگ سازی صحیح و هوشمندانه صورت بگیرد و اعتماد و اطمینان مردم و مودیان به دست آید می توان امید داشت که همانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه و پیشرفته، مودیان بدون سرکشی به حسابها و پرونده هایشان و بدون اعمال فشار اظهارنامه خود را در موعد مقرر ارائه کرده و اطلاعات کاملا درستی از میزان سود و زیان خود و درآمد مکتسبه را به دولت اعلام می نمایند.
تبلور وفاق ملی و عزم همگانی در اعتماد ما بین دستگاه مالیاتی و مودیان معنا می شود. تنها می توان امید داشت که به یمن این اعتماد، اتکا به درآمدهای نفتی هر سال کمتر شده و منابع باقی مانده نفت برای آیندگان ذخیره شود.