میرمحمد غراوی با بیان اینکه عمده طرح های جامع شهری 15 ساله است، گفت: مگر اینکه شهری کمتر از 25 یا 50 هزار نفر جمعیت داشته باشد که در این صورت افق طرح را تا 10 سال پیش بینی می کنند زیرا طرح توسعه شهری مانند طرح جامع برای نیازهای آینده یک شهر تا 15 سال آینده است.
معاون وزیر راه و شهرسازی افزود: اگر در منطقه هایی شورای عالی شهرسازی و معماری تشخیص دهد جمعیت پذیری بالایی دارد طرح های جامع شهری 10 ساله را در نظر می گیرد که با توجه به رشد جمعیت بازنگری اطلاعات زودتر اتفاق بیافتد؛ مانند شهریار، قدس، رباط کریم و اسلامشهر که متوسط رشد جمعیت در این مناطق به 13 درصد رسیده است درحالیکه متوسط نرخ رشد جمعیت در کشور 1.3 درصد است. وی با بیان اینکه تا 2 سال آینده تمامی متقاضیان مسکن مهر، واحدهای خود را دریافت می کنند، گفت: براساس پیش بینی وزارت راه و شهرسازی برای تمامی افرادی که مسکن ندارند و متقاضی دریافت مسکن مهر هستند، واحد مناسبی تامین خواهد شد.
معاون وزیر راه و شهرسازی با اشاره به افزایش جمعیت در 2 سال آینده اظهارداشت: افزایش روز به روز جمعیت و توسعه شهرها متقاضیان بیشتری را به مسکن مهر اضافه می کند که برنامه ریزی برای تامین مسکن این جمعیت هم از طریق مسئولین هرساله انجام می شود. وی افزود: برنامه ریزی جمعیتی روش های خاصی را دارد که در نظام توسعه شهری و برنامه ریزی شهرها که عمدتا یکی از وظایف معاونت شهرسازی و معماری است طرح تفصیلی شهرها هدایت و نظارت می شود.
غراوی با اشاره به تدوین افق جمعیتی در شهرها، بیان کرد: در افق جمعیتی 10 ساله و یا 15 ساله تمامی نیازهای جمعیتی پیش بینی می شود که نخستین نیاز در هر شهر، کاربری سکونت جمعیت است و پس از آن نیازهایی مانند سرانه آموزشی، بهداشتی، درمانی، فرهنگی و تجاری است.
معاون شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی بابیان اینکه تمامی این نیازها در طرح های توسعه عمران شهری دیده می شود، گفت: بنابراین برای توسعه شهرها همیشه از زمین های دولتی اطراف یک شهر استفاده نمی شود بلکه در اغلب موارد توسعه شهرها در درون شهر اتفاق می افتد.
غراوی با اشاره به طرح های نوسازی در بافت های فرسوده، افزود: نخستین ویژگی طرح های توسعه ای در درون شهرها، احیاء و نوسازی بافت های فرسوده است که براین اساس بناهایی با بیش از 30 سال قدمت و ریز دانه تخریب و نوسازی می شوند. وی با بیان اینکه نوسازی بافت های فرسوده اولویت وزارتخانه است، اظهارداشت: اگر از اراضی خارج شهر به شهرها اضافه شود از لحاظ اقتصادی هم مقرون به صرفه نیست زیرا گسترش خدمات شهرها و خدمات زیربنایی را گسترش می دهد که با منابع محدود این موضوع امکانپذیر نیست.