پایدار نماند مال بی تجارت زندگی بهادار تعهدی به ضمانت ملل اپلیکیشن پرداخت صاپ در مقابل اعتماد شما؛ مسئولیم خدمات دیجیتال بانک ایران زمین؛ تجربه ای متفاوت
آرشیو اخبار
روز
ماه
سال
پايگاه اطلاع رساني دفتر مقام معظم رهبري پايگاه اطلاع رساني رياست جمهوري اسلامي ايران خانه ملت - خبرگزاري مجلس شوراي اسلامي پرتال جامع قوه قضائيه جمهوري اسلامي ايران logo-samandehi
  • | انصراف
به کانال تلگرام بانک و صنعت بپوندید بانک و صنعت را در اینستاگرام دنبال کنید
شماره: 351917 تاریخ : 1397/04/16-14:15:35
,12,14,
تاریخچه میراث جهانی یونسکو

گزارش

تاریخچه میراث جهانی یونسکو

کشور ایران از تاریخ 26 فوریه 1975 میلادی به عضویت کمیته حفاظت از میراث فرهنگی و طبیعی یونسکو در آمده است.

به گزارش بانک و صنعت ، میراث جهانی یونسکو نام عهدنامه‌ای بین‌المللی است که در تاریخ 16 نوامبر 1972 میلادی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید. موضوع آن حفظ آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی بشر است که اهمیت جهانی دارد و متعلق به تمام انسان‌های زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص می‌باشد. بر پایه این کنوانسیون، کشورهای عضو یونسکو می‌توانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت به‌ عنوان میراث جهانی کنند. حفاظت از این آثار پس از ثبت ضمن باقی‌ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوط، به عهده تمام کشورهای عضو خواهد بود. مکان‌های میراث جهانی ثبت‌شده در یونسکو، مکان‌هایی مانند جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعه و یا شهر است.سایت‌هایی که در این فهرست قرار می‌گیرند بر اساس کنوانسیون حفاظت از میراث جهانی فرهنگی و طبیعی متعلق به تمام انسان‌های زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص، محسوب می‌شوند و دولت‌ها موظف به حفظ و نگه‌داری این آثار هستند.

کشور ایران از تاریخ 26 فوریه 1975 میلادی به عضویت کمیته حفاظت از میراث فرهنگی و طبیعی یونسکو در آمده است. این کمیته هم‌اکنون 176 عضو دارد. این کمیسیون در ایران پس از پذیرش عضویت ایران در این سازمان، با تصویب مجلس شورای ملی وقت، در سال 1327 تشکیل شد. رسالت اصلی کمیسیون ملی در کشور، تعیین خلأها، تمرکز نیروها بر حوزه‌های اولویت‌دار و بحران‌زایی ملی و جهانی و اجتناب از تلاش‌های حاشیه‌ای است.

دبیران کل یونسکو معمولا از اساتید دانشگاه هستند و رویکردشان غیرسیاسی، فرهنگی و علمی است. همکاران کمیسیون ملی یونسکو هم از غوغاهای سیاست دور هستند و بیشتر افراد فرهنگی و علمی اند.

کمیسیون ملی یونسکو که مهمترین مرجع ملی برای یونسکو به شمار می رود یک نشان (برند) 70 ساله معتبر است.

 

اعضای کمیته های گروههای پنجگانه ملی یونسکو اعم از شخصیت های حقیقی و حقوقی اغلب از وزیران، معاونان وزیر و بسیاری شخصیت های علمی و اثرگذار کشور هستند. ضمن اینکه چندین دفتر شماره 2 یونسکو در تهران و شهرهایمختلف تاسیس شده اند که کشورهای مختلف عضو آنها هستند.

 

سه دسته اثر به عنوان اثر فرهنگی قابل درج در فهرست میراث جهانی است:

آثار: اثر معماری، پیکره و مجسمه، نقاشی و سنگ نگاره ها و کتیبه ها، آثار با طبیعت باستان شناسی، پناهگاه های داخل غارها

بنا: مجموعه ای از بناهای مرتبط به لحاظ معماری و یا جایگاه، و یا بناهای مجزا

سایت: منظره های فرهنگی و یا سایت های باستان شناسی و یا محوطه های مردم شناسی

 

ارزیابی و تشخیص این که آثار پیشنهادی واجد معیارها و شرایط اصالت برای ثبت در فهرست میراث جهانی هستند با شورای بین المللی آثار و محوطه های فرهنگی-تاریخی ICOMOS است. در مورد چشم اندازهای فرهنگی علاوه بر ICOMOS، اتحادیه های حفاظت IUCN نیز بر ارزیابی اثر پیشنهاد شده نظارت خواهد کرد.

ICOM و IUCN پس از دریافت اطلاعات اضافی که احتمالا برای رفع نواقص پرونده پیشنهادی لازم است تا کشور عضو ارسال دارد، گزارش نهایی ارزیابی خود را تسلیم کمیته میراث جهانی می کند. این گزارش نهایی شامل معیارهایی که اثر تحت آنها به ثبت خواهد رسید، دلایل اصالت اثر و هر گونه پیشنهاد و نظر خاصی در رابطه با اثر پیشنهاد شده خواهد بود.

 

هر اثر پیشنهادی باید حداقل یکی از شاخص های زیر را دارا باشد:

نمایان گر تبادل مهمی از ارزش های بشری در یک محدوده زمانی در درون یک حیطه فرهنگی جهان از لحاظ پیشرفت در معماری یا فن آوری، هنرهای یادمانی، برنامه ریزی شهری یا طراحی چشم انداز باشد.

گواهی بی همتا یا دست کم استثنایی بر یک سنت فرهنگی یا تمدن زنده یا از میان رفته باشد.

نمونه ای برجسته از نوعی بنا یا مجموعه معماری یا فن آوری یا منظره که نمایان گر مرحله یا مراحلی در سرگذشت انسان باشد.

نمونه ای برجسته از یک سکونت گاه سنتی بشری یا استفاده از زمین، که معرف یک یا چند فرهنگ است، باشد. به ویژه مواقعی که تحت تاثیر تغییرات برگشت ناپذیر شده است.

به طرزی مستقیم یا ملموس مرتبط با رویدادها یا سنن زندگی افکار و عقاید یا آثار هنری یا ادبی واجد اهمیت والای جهانی باشد.

 

مزایای ثبت جهانی در یونسکو
محوطه هایی که در فهرست میراث جهانی ثبت شده اند، عاملی برای جذب کمک های بین المللی به شمار می روند و به همین سبب می توانند از منابع گوناگون، کمک های مالی متعلق به طرح های حفاظت از میراث جهانی دریافت کنند. علاوه بر این، از طراحی و اجرای برنامه های جامع مدیریتی سود می برند، برنامه هایی که اقدامات محافظتی و شیوه های نظارتی متناسبی را شامل می شود. به منظور حمایت از این طرح های جامع، متخصصان، آموزش های فنی لازم را به تیم های بومی مدیریت محوطه ارائه می دهند.

دیگر آنکه ثبت محوطه در فهرست میراث جهانی سبب می شود افراد بیشتری آن را بشناسند و از ارزش های آن آگاهی یابند و به همین ترتیب، فعالیت های گردشگری در محوطه نیز افزایش می یابد. زمانی که چنین فعالیت هایی با در نظر گرفتن اصول استوار گردشگری بخوبی برنامه ریزی و سازمان دهی شوند، می توانند منابع مالی مهمی را برای محوطه و نیز برای اقتصاد محلی به ارمغان آورند.

مهم ترین نتیجه ثبت ، اثبات ارزش های فراملی می باشد. مثلا: ثبت مرکز تاریخی شهر وین در فهرست میراث در خطر یونسکو: «این ثبت نشان داد اگر خطری متوجه آن شود تمام بشریت یک میراث فرهنگی را از دست می دهد نه فقط اتریش» میراث در خطر یونسکو شامل آثاری می شود که این سازمان بین المللی به آنها فرصت چند ساله می دهد تا به لحاظ حفاظتی و مدیریتی خود را به جایی برسانند که در فهرست اصلی قرار بگیرد! اگر اثری نتواند به شرایط مورد نظر یونسکو برسد از فهرست به طور کلی خارج می شود.

ثبت محوطه‌های تاریخی در فهرست میراث جهانی مزایای مختلفی دارد. این مزایا را به‌طور کلی می‌توان در قالب ارتقا و بهبود هشت گروه «مشارکت علمی و عملی»، «سرمایه‌های اجتماعی»، «افتخار ملی»، «کمک‌های مالی و وام‌های مشخصه»، «حفاظت از آثار»، «آموزش»، «باززنده‌سازی و اصلاح شرایط موجود» و «گردشگری» دسته‌بندی کرد. در این راستا آگاهی‌رسانی و اطلاع‌رسانی به جامعه جهانی موجب افزایش فعالیت گردشگری، جذب منابع مالی و رونق اقتصاد محلی و عامه مردم می‌شود.

ثبت آثار میراث طبیعی  هر کشور در فهرست میراث جهانی یونسکو،  علاوه بر شناسایی آن اثر در بعد بین المللی و کمک به رشد روزافزون گردش گری فواید زیادی در بعد ملی دارد . یونسکو در بحث اهداف ثبت آثار ، تعیین روش‌ها و شرایط کمک از محل منابع صندوق حمایت از میراث جهانی و حفاظت از آثار واجد ارزش‌های جهانی فرهنگی ـ تاریخی و طبیعی را جز اولویت های خود قرار داده است . این در حالی است که متاسفانه جمهوری اسلامی ایران تا کنون یک اثر ( کویر لوت ) را توانسته است در  فهرست بین المللی این نهاد تاثیر گذار  ثبت نماید .

بدیهی است جمع بندی عملکرد حراست از بافت نقش مهمی در تسریع عملکرد ثبات ثبت جهانی و ارائه گزارش مطلوب به یونسکو ایفا می‌کند.

با وجود اینکه ایران سهمیه خود را برای ثبت یک اثر تاریخی در فهرست میراث فرهنگی یونسکو در سال 2019 از دست داد و تنها می‌تواند یک اثر طبیعی ارایه کند .زیرا به تازگی یونسکو قانون‌های جدیدی گذاشته و برای کشورهایی که سه تا چند پرونده داده‌اند و یا پرونده ندارد اولویت‌هایی را مشخص کرده است و یا اینکه اعلام شده بیش از 45 اثر را در جلسات یونسکو نمی‌پذیرند و یا اینکه پرونده‌های ترکیبی و یا طبیعی را در اولویت بررسی قرار می‌دهند یونسکو این محدودیت‌ها را به خاطر نداشتن بودجه و نیروی انسانی کافی ایجاد کرده است بنابراین هر پرونده‌ای را نمی‌پذیرد.

برای ثبت یک اثر مهم است که اجلاس یونسکو کجا برگزار می‌شود گاهی این اجلاس در کشوری برگزار میشود که ارتباطات سیاسی خوبی با ما دارد و یا اینکه این ارتباط خوب نیست این اتفاق هم در روند ثبت پرونده‌ها تاثیر می‌گذارد.

در کشور ما متاسفانه اغلب میراث فرهنگی را به غلط، فقط در اشیا و بناهای تاریخی می بینند، در حالی که این دیدگاه باید تصحیح شود. به طور مثال ظرفیت بزرگی داریم تا «میراث دیداری و شنیداری» خود را در حافظه جهانی یونسکو ثبت کنیم.

شاید باورش دشوار باشد در حالیکه تا سال 2016 از مجموع 348 اثر که در فهرست میراث جهانی مستند در جهان به ثبت رسیده، بیش از 60 درصد آن متعلق به میراث دیداری و شنیداری کشورها بوده اما ایران تاکنون در این فهرست هیچ اثری به ثبت نرسانده است.



ارسال به دوستان با استفاده از:

نظر کاربران

Memory usage: 293
آینده خواندنی است طرح آرامش پست بانک ایران